ΠΩΣ ΘΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ Η ΚΥΠΡΟΣ

Του Χριστόδουλου Πιερίδη

Ο πόλεμος της Ουκρανίας συνεχίζεται ακάθεκτος στην Παλαιστίνη…

 
Η αισχρή Βρετανική πίεση επί του Ελληνισμού για λύση του Κυπριακού επί τη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) με την διαστροφή της «πολιτική ισοπέδωση 50:50» (την έλεγαν «πολιτική ισότητα») θα ήταν ο λόγος (λ) όλων των γεγονότων που επρόκειτο να εκτυλιχθούν σε Κύπρο και Αιγαίο σώζοντας τον απανταχού Ελληνισμό, πιθανόν μέσω σφαγών άμαχου πληθυσμού στην Κύπρο, παρόμοιων με εκείνες της Παλαιστίνης (Βλ. αιτιολόγηση πάρα κάτω), δίνοντας το πρόσχημα για την σημαντικότερη μάχη, προοίμιο του Αρμαγεδδώνα (αυτή των Στενών), κατά την οποία η Ρωσία είναι γραμμένο ότι θα κατήγαγε περιφανή νίκη κατά του ΝΑΤΟ και της Δύσης.

Ο λόγος θα ήταν η Κύπρος. Η αιτία θα ήταν τα εξαμίλια. Το αποτέλεσμα θα ήταν, σε πρώτο στάδιο η απώλεια της Κωνσταντινούπολης υπέρ της Ρωσίας, και σε δεύτερο, η πλήρης και ολοκληρωτική καταστροφή του κράτους της Τουρκίας, με την Πόλη να περιέρχεται τελικά στους Ρωμιούς υπό το νέο όντως Ορθόδοξο Ελληνικό κράτος, το οποίο όπως λέγει ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος, θα έχει τόσο την πλήρη πολιτική όσο και την πλήρη στρατιωτική διοίκηση της Πόλης.

 
Από τη υποτιθέμενη «λύση» του Κυπριακού και του Αιγαίου αρχίζουν και τελειώνουν όλα όσα αφορούν την ηθική, θρησκευτική και εθνική επιβίωση της Ρωμιοσύνης (βλ. τέλος Κεφ. 1.0.5), καθώς και το μέλλον ολόκληρου του πλανήτη, και η ανάλυση που ακολουθεί βασίζεται στις προρρήσεις των Αγίων Γερόντων μας, θεωρώντας ότι διαχρονικός στόχος των Δυτικών είναι η Ρωσία.

Εφόσον (ευτυχώς για εμάς) η Τουρκία του Ερντογάν αρνείτο να επιστρέψει στο ΝΑΤΟ αποδεχόμενη λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) στην Κύπρο επί τη βάση της διαστροφής του 50:50, (δηλαδή με την κυριαρχία της Κύπρου στην Βρετανία), οι Αγγλοσάξονες είχαν ήδη αποψιλώσει μέσα στην μέθη της έπαρσής τους τα δάση της περιοχής του Έβρου (διέταξαν τις υποτελείς σ’ αυτούς ελληνόφωνες πολιτικές ηγεσίες να τα κάψουν το καλοκαίρι του 2023) με σκοπό να περάσουν ανενόχλητα από εκεί τα στρατεύματά τους προς κατάληψη της Κωνσταντινούπολης, πάντοτε βέβαια με αιχμή του δόρατος τον Ελληνικό στρατό. Ετοίμαζαν μάλιστα ήδη την νέα Ελλάδα που θα αποτελούνταν από ολόκληρη την Θράκη μέχρι την Θεσσαλία, διχοτομώντας την χώρα μέσω τεχνητών πλημμυρών, οι οποίες οριοθετούσαν ήδη την νέα χωροταξία και τα «νέα σύνορα» της Ελλάδας, θέλοντας να την μετατρέψουν σ’ ένα μικρό Δυτικό προτεκτοράτο, όπως άλλωστε λογάριαζαν να κάνουν και  με την Τουρκία, μετά που θα της έπαιρναν (όπως υπολόγιζαν), την Πόλη, το Κουρδιστάν και άλλες περιοχές.

Πάντοτε θεωρώντας ότι διαχρονικός στόχος των Δυτικών είναι η Ρωσία, η Κωνσταντινούπολη ήταν άκρως αναγκαία για τους Δυτικούς, επειδή χωρίς αυτήν δεν μπορούσαν να περάσουν την αρμάδα τους από τα Στενά του Βοσπόρου στη Μαύρη Θάλασσα, αρχικά προς απελευθέρωση της Κριμαίας από την Ρωσία, και στη συνέχεια προς απελευθέρωση ολόκληρης της κατεχόμενης από τους Ρώσους Ουκρανίας. Επειδή, αυτός ήταν ο αληθινός λόγος που κατέβηκε στη Μεσόγειο η αρμάδα, και όχι μόνο για την προστασία του Εβραϊκού Κράτους από μια τρομοκρατική οργάνωση και το Ιράν. Άλλωστε δεν ήταν η πρώτη φορά που οι Δυτικοί προσπάθησαν να πάρουν την Πόλη. Το επιχείρησαν ξανά το 1915 με αποβίβαση 75 χιλιάδων Άγγλων και Γάλλων στρατιωτών στην Καλλίπολη (έξω από την Κωνσταντινούπολη), αλλά ευτυχώς τους πέταξαν στη θάλασσα οι Τούρκοι με την βοήθεια των Γερμανών, διατηρώντας την Πόλη Ρωμαίικη, έστω και Τουρκική προς το παρόν.

Ο τελικός στόχος απελευθέρωσης της Κριμαίας και καταστροφής της Ρωσίας ήταν επίσης ο λόγος για τον οποίο οι Αμερικανοί έκαναν το παν για να αποτραπεί η διάχυση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, με αλλεπάλληλες επισκέψεις του Υπουργού Εξωτερικών τους στην περιοχή. Επειδή, το ζητούμενο δεν ήταν να αναλωθούν σε πόλεμο για την προστασία του Εβραϊκού κράτους, αλλά να υποτάξουν και εξολοθρεύσουν την Ρωσία με σκοπό να προστατευτεί το Δολάριο και να προχωρήσει ακάθεκτη (όπως πίστευαν) η Νέα Παγκόσμια Δυτική Τάξη. Όμως, το Εβραϊκό κράτος είχε την δική του ατζέντα και ενεργούσε ανεξάρτητα των ΗΠΑ, παρασύροντας τις κι αυτές στην καταστροφή. Η ατζέντα αυτή περιλαμβάνει την ισοπέδωση του Τεμένους του Αλ Άκσα (Ναό του Ομάρ) για την οικοδόμηση στον τόπο του του 3ου Ναού του Σολομώντα, καθώς και την δημιουργία του μεγάλου Εβραϊκού κράτους, δηλαδή την υπαγωγή χωρών όπως η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, κλπ., στο Εβραϊκό κράτος.

Με το «δίκαιό» της, η Τουρκία απειλούσε συνεχώς την Ελλάδα με παραβιάσεις του εναερίου χώρου του Αιγαίου, διεκδικήσεις Ελληνικών νησιών, δηλώσεις από τον Ερντογάν του τύπου «θα έρθουμε νύχτα», «θα πάθετε χειρότερα από την Μικρασιατική Καταστροφή», κλπ., επιδεικνύοντας την ίδια στιγμή άτεγκτη στάση σχετικά με την επίλυση του Κυπριακού, αρνούμενη την κάθε διαπραγμάτευση. Το «δίκαιο» των Τούρκων που υπαγόρευε αυτή την ακραία και αδιάλλακτη συμπεριφορά, δεν οφειλόταν βέβαια στο ότι οι Τούρκοι μισούσαν τους Έλληνες, ή επειδή ήταν παράφρονες, ή μαξιμαλιστές, ή οτιδήποτε άλλο, αλλά επειδή οι Τούρκοι έβλεπαν πως αν δεν υπέκυπταν αποδεχόμενοι ασυζητητί τους όρους των Αγγλοσαξόνων (παραδίδοντάς τους τον έλεγχο των Στενών του Βοσπόρου), δηλαδή αν δεν υποτάσσονταν κι αν δεν  επέστρεφαν από μόνοι τους οικειοθελώς στο ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, τότε οι Αγγλοσάξονες θα χρησιμοποιούσαν τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σαν αιχμή του δόρατος των Νατοϊκών Δυνάμεων τους για την στρατιωτική κατάληψη της Κωνσταντινούπολης για τον έλεγχο των Στενών του Βοσπόρου.

Σκοπός της κατάληψης της Πόλης ήταν (όπως αναφέρουμε ήδη) να προχωρήσουν όλοι μαζί από την Μαύρη Θάλασσα προς την Κριμαία. Οι Αγγλοσάξονες ήταν μάλιστα και πολύ γενναιόδωροι προς την Τουρκία (πάντοτε βέβαια εις βάρος του Ελληνισμού), προσφέροντας της την Κύπρο στο πιάτο (αλλά, υπό την κυριαρχία της Βρετανίας), καθώς και διαύλους στο Αιγαίο (πάλι μόνο για χρήση, χωρίς Τουρκική κυριαρχία)  έτσι ώστε η Τουρκία να μην ελέγχει μόνο την διέλευση από τα Στενά του Βοσπόρου, αλλά επίσης και την πρόσβαση, καθώς και για να έχει διέξοδο. Επειδή μέχρι τώρα (2023) το Αιγαίο αποτελεί κλειστή Ελληνική λίμνη, δηλαδή δεν δίνει στην Τουρκία, ούτε διέξοδο, ούτε πρόσβαση από κάτω προς τα πάνω.  

Αλήθεια όμως, δεν ήταν παράξενο που η Τουρκία δεν δεχόταν όλα αυτά τα δώρα και δεν συμφωνούσε σε λύση του Κυπριακού, με όλα δικά της (πλην βέβαια της κυριαρχίας που θα την διατηρούσε η Βρετανία); Οι διάφοροι ούτω καλούμενοι πολιτικοί αναλυτές και δημοσιογράφοι, δεν έβλεπαν ότι η Τουρκία φοβόταν τους Δαναούς (τους Δυτικούς) και δώρα φέροντες, λόγω του ότι αν έπαιρνε τα δώρα θα χανόταν στον πόλεμο κατά της Ρωσίας, χωρίς να εξυπηρετείται το καλώς νοούμενο συμφέρον του Τουρκικού λαού; Όλη αυτή η έλλειψη πληροφόρησης συνιστούσε έγκλημα κατά της κοινωνίας εκ μέρους των πιο πάνω, επειδή έρχονταν τα χειρότερα με σφαγές επί του εδάφους όσο ο Ελληνισμός ύπνωττε, αντί να προετοιμάζεται, έστω για στοιχειώδη άμυνα από σπίτι σε σπίτι.

Στην Τουρκία βέβαια δεν άρεσε καθόλου αυτό το στενό Ελληνικό μαρκάρισμα εκ μέρους των Δυτικών, και σε κάποια φάση, κάτι θα έπρεπε να κάνει κατά της Ελλάδας για να γλιτώσει,  επειδή δεν είχε σκοπό να πάει να πέσει πάνω στη Ρωσία και να χαθεί για να κάνουν το δικό τους οι παράφρονες Αγγλοσάξονες και οι λοιποί Δυτικοί. Μετά λοιπόν την γενοκτονία των Παλαιστινίων και την συνεχή Δυτική  πίεση επί της Τουρκίας (κυρίως μέσω Κύπρου), ενδέχεται οι Τούρκοι στην αμέσως μετά Ερντογάν εποχή, να προσπαθούσαν να λύσουν μια και καλή το θέμα με την Ελλάδα και την Κύπρο, επιχειρώντας το απονενοημένο, δηλαδή καταλαμβάνοντας στρατιωτικά ολόκληρη την Κύπρο (που ήταν ο αδύναμος κρίκος), με εκτεταμένες σφαγές αμάχων Ελλήνων της Κύπρου, καθώς βέβαια και παράλληλη ναυτική προέλαση στο Αιγαίο. Επειδή για τους Τούρκους, ο Ελληνισμός ήταν ενιαίος, δηλαδή ορθώς οι Τούρκοι δεν διαχώριζαν μεταξύ Ελλήνων στην κυρίως Ελλάδα και στην Κύπρο. Μόνο εμείς οι Έλληνες κάναμε αυτό τον ανόητο διαχωρισμό.

Ίσως οι Τούρκοι να επιχειρούσαν το ακριβές αντίστροφο αυτού που επιχείρησε η Ελλάδα κατά της Τουρκίας το 1919-1922 και κατέληξε στην Μικρασιατική καταστροφή. Μόνο που αυτή τη φορά, εκείνη που θα καταστρεφόταν (και μάλιστα θα εξαφανιζόταν) θα ήταν η Τουρκία, όπως ακριβώς το προ-είπε ο Άγιος Γέροντας μας Παΐσιος με την φράση «οι Τούρκοι έχουν ήδη τα κόλλυβα στο ζωνάρι τους». Επειδή, σαν ο Τουρκικός στόλος έφτανε στα εξαμίλια (δηλαδή στη μέση του Αιγαίου), θα προλάβανε η Ρωσία και θα καταλάμβανε αυτή πρώτη την Πόλη. Λόγω του ότι, η Πόλη είχε την ίδια σημασία για την Ρωσία όπως ακριβώς είχε και  για τους Δυτικούς, αλλά κατ’ αντίστροφο τρόπο (από την ανάποδη). Δηλαδή, καταλαμβάνοντας την Κωνσταντινούπολη πριν τους Αγγλοσάξονες, οι Ρώσοι θα διασφάλιζαν την Κριμαία και την υπόλοιπη Ρωσική Ουκρανία, καθώς και θα έσωζαν επίσης αυτή την ίδια την Ρωσική πατρίδα τους.

Η Ρωσική επέμβαση θα ερχόταν πολύ γρήγορα και θα σταματούσε τις εκτεταμένες, άγριες σφαγές των Τούρκων στη Κύπρο. Όμως, για να σωθούν μέχρι τότε όσοι περισσότεροι Ελληνοκύπριοι μπορούσαν, το σημαντικό ήταν να ενημερωνόταν έγκαιρα ο κόσμος να αμυνθεί ακόμα και με φτυάρια, τσεκούρια, και κυνηγετικά όπλα (όπως είχαν κάνει οι Κρητικοί κατά των Γερμανών αλεξιπτωτιστών που έπεφταν από τον ουρανό), το κάθε σπίτι εφέδρου να είχε κι από ένα αυτόματο όπλο, και η Εθνική Φρουρά της Κύπρου να πρόβαλλε την μεγαλύτερη δυνατή αντίσταση κατά των Τούρκων, μέχρι την αντιστροφή της κατάστασης, που θα την προκαλούσε η Ρωσική επέμβαση. Η αντιστροφή της κατάστασης θα διευκόλυνε τους Ελληνοκυπρίους να ελευθερώσουν το κατεχόμενο κομμάτι της πατρίδας τους (δυστυχώς με σφαγές Τούρκων, αυτή τη φορά), πετώντας επίσης έξω από την Κύπρο τις Βρετανικές Βάσεις και όσους αλλοδαπούς είχαν αγοράσει παράνομα Ελληνοκυπριακές περιουσίες. Φυσικά, όλες αυτές οι σφαγές θα μπορούσε να είχαν αποφευχθεί αν υπήρχε μετάνοια παρόμοια με εκείνη της Νινευή, όπου μετανόησαν οι πάντες, από τον Βασιλιά μέχρι τον τελευταίο πολίτη, παρακινώντας ο ένας τον άλλο για προσευχή, πενθώντας για τις αμαρτίες τους και νηστεύοντας όλοι μαζί, συμπεριλαμβανομένων ακόμα και των ζωντανών της Νινευή, που ούτε αυτά ήθελαν να φάνε οτιδήποτε (βλ. Κεφ. 2.0.1). Φυσικά, οι προρρήσεις δεν αποτελούν πεπρωμένο, δηλαδή μπορεί να μην γίνουν, αν υπάρχει μετάνοια. Όμως, όχι μόνο δεν υπήρχε μετάνοια, αλλά ούτε καν καταλάβαιναν οι Έλληνες σε Ελλάδα και Κύπρο τι συνέβαινε γύρω τους, με τις πολιτικές ηγεσίες τους και τα ΜΜΕ τους να τους κοροϊδεύουν και να τους αποχαυνώνουν…

Από πού λοιπόν συμπεραίνω ότι είναι πιθανόν να υπάρξουν άγριες σφαγές στην Κύπρο, όταν μάλιστα το μόνο που είπε ο Άγιος σχετικά με την Κύπρο είναι ότι αυτή θα ελευθερωθεί; Το συμπεραίνω από το ότι ο Άγιος δεν μας λέει τον τρόπο με τον οποίο θα ελευθερωθεί η Κύπρος. Με βάση το δικό μου σενάριο περί ελευθερώσεως της Κύπρου, συμπεραίνω ότι, με δεδομένο ότι από το 1974 μέχρι σήμερα (2023), η Κύπρος βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με την  Τουρκία, καθώς και ότι αποτελεί τον αδύναμο κρίκο του ενιαίου (για τους Τούρκους) Ελληνικού μετώπου, δεν είναι δυνατόν οι Τούρκοι να ξεκινήσουν για τα εξαμίλια, θεωρώντας ότι η Κύπρος είναι… «τρίτη» χώρα, όπως είναι π.χ., ο Λίβανος. Το θεωρώ δεδομένο ότι οι Τούρκοι θα μπουν επίσης και στην ελεύθερη Κύπρο, επειδή τι να κάνουν το Αιγαίο χωρίς έλεγχο της ΝΑ Μεσογείου; Μόνο όμως ο Θεός γνωρίζει πώς θα γίνει, αν θα μπουν χωρίς σφαγές, ή αν θα μπουν καν. Ποιος ξέρει, μπορεί  π.χ., να τους εμποδίσουν οι Βρετανοί, προασπιζόμενοι τα δικά τους συμφέροντα στην Κύπρο…

Τελικά, παρά το ότι οι Δυτικοί έκαναν την Ελλάδα αστακό στρατιωτικά, η Ελλάδα θα περιερχόταν από μόνη της σε τέτοια άσχημη κοινωνική κατάσταση (βλ. τους λόγους πιο κάτω), που όχι μόνο δεν θα τα κατάφερνε να συγκρατήσει την Τουρκία σε Κύπρο και Αιγαίο, αλλά ούτε τον ίδιο της τον εαυτό δεν θα μπορούσε να σώσει... Με βάση τις προρρήσεις των Αγίων Γερόντων μας, ουδέποτε θα ξεκινούσε καν ο Ελληνικός Νατοϊκός Στρατός προς Κωνσταντινούπολη, πόσο μάλλον να έφτανε σ’ αυτήν.

Προστατεύοντας τα συμφέροντά της, η Ρωσία θα έσωζε επίσης και τον Ελληνισμό, και η Κύπρος θα ελευθερωνόταν, έστω με κόστος τις φοβερές σφαγές Ελλήνων από τους Τούρκους στο νησί, καθώς και τις σφαγές Τούρκων από τους Έλληνες κατά την απελευθέρωση.

Ανάμεσα σε πολλά άλλα, η άσχημη κοινωνική κατάσταση που παίρνει σάρκα και οστά, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παντού στην Ευρώπη (ιδιαίτερα στη Γαλλία) οφείλεται και στα πιο κάτω:

• Στην χυδαία αλαζονεία των άθεων πολιτικών, του μίσους τους για το έθνος (είναι πουλημένοι στην υπερεθνική τραπεζική ελίτ), την διαφθορά τους, τον εκχυδαϊσμού τους προς την ηδονιστική διαστροφή και την ελευθεριότητα, καθώς και την προσπάθεια τους προς την κατεύθυνση της εκπόρνευσης μικρών παιδιών.  
• Στην δραματική επιδείνωση της υγείας του πληθυσμού και τους αιφνίδιους θανάτους εξαιτίας των εκβιαστικών πειραματικών εμβολιασμών νάνο-γενετικού τύπου (που δεν απέτρεπαν καθόλου την μετάδοση, για να δικαιολογηθεί έστω κάπως ο εκβιασμός), καθώς και στην ανεπάρκεια των εθνικών συστημάτων υγείας. Καταστρεφόταν το ανοσοποιητικό σύστημα των εμβολιασμένων.
• Στον καλπάζοντα πληθωρισμό, την ακρίβεια και την αύξηση των επιτοκίων (αύξηση κόστους δανεισμού όταν το χρήμα είναι το δάνειο!). Άδειαζαν τις τσέπες των πολιτών.
• Στην απώλεια της στέγης των πολιτών λόγω της αδυναμίας τους να εξυπηρετήσουν τα στεγαστικά δάνεια τους.
• Στην υπαγωγή των λεφτών των καταθετών στην κυριαρχία αλλότριου ηλεκτρονικού κέντρου (κλοπή κόπου και μόχθου εργασίας) μέσω της κατάργησης των μετρητών και της αντικατάστασης τους με ψηφιακούς τίτλους από τις Κεντρικές Τράπεζες (CBDC).
• Στην καθοδηγούμενη λαθραία εισβολή αλλοθρήσκων με στόχο την αντικατάσταση των τοπικών γηγενών πληθυσμών.
• Στην πρόκληση μαζικά θανατηφόρων δυστυχημάτων σε κτήρια, μέσα μεταφοράς, κλπ., λόγω της απουσίας ασφάλειας που οφείλεται στην χρεοκοπία των κρατικών δομών, καθώς και στην έλλειψη ασφάλειας κατά κρατικά υποστηριζόμενων εισβολέων και χούλιγκαν, όπως και κατά σεισμών,  πυρκαγιών, πλημμυρών, κλπ., κοκ.

Όμως, όλα αυτά και πολλά άλλα (συμπεριλαμβανομένων των εθνικών μας θεμάτων), ήταν μέσα στην πρόνοια του Θεού, και οι Ρώσοι μαζί με τους Άραβες επρόκειτο να αφήσουν τους Παλαιστινίους να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους (ήταν καλά εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι), όσο οι Εβραίοι υπέγραφαν την καταδίκη τους με τα όσα έκαναν, επειδή ποια θα ήταν γι’ αυτούς η επόμενη μέρα του πολέμου; Πιθανόν λοιπόν οι Εβραίοι να έκαναν όσα έκαναν προσβλέποντας στο ότι η επόμενη μέρα «δεν» θα περιλάμβανε γείτονες όπως ο Λίβανος, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, κλπ., δηλαδή θα αναδιαμόρφωναν τον χάρτη δημιουργώντας το μεγάλο Εβραϊκό κράτος. Την ίδια στιγμή βέβαια οι Άραβες με τους συμμάχους τους (Ρώσους και Κινέζους) πρόσβλεπαν κι αυτοί στο δικό τους μεγαλύτερο σχέδιο, που ήταν η κατάρρευση των ΗΠΑ μαζί με το Εβραϊκό κράτος, κάτι που θα συνέβαινε μετά την απώλεια της μάχης των Στενών από το ΝΑΤΟ (και τους Δυτικούς), καθώς και μετά την αποδολαριοποίηση, στην οποία προέβαιναν επισταμένα η Ρωσία με την Κίνα μαζί με τα υπόλοιπα μέλη των BRICS και πλείστων άλλων χωρών.

Με βάση τις προρρήσεις των Αγίων Γερόντων μας, αν Ρώσοι και Άραβες έδειχναν αυτοσυγκράτηση, τότε μετά από μια σειρά πολεμικών επεισοδίων σε διάφορα μέρη του κόσμου, σύντομα η Ρωσία θα έφτανε έξω από την Ιερουσαλήμ, δηλαδή θα κατέλυε το Εβραϊκό κράτος, λύνοντας μια για πάντα το Παλαιστινιακό ζήτημα. Επειδή, αν Ρωσία, Κίνα και Άραβες έκαναν κάτι τώρα για την προστασία των Παλαιστινίων, θα ήταν σαν ο εχθρός να καθόριζε τις κινήσεις τους, δηλαδή θα ήταν σαν να έπαιζαν αναλωνόμενοι εντός του γηπέδου των ΗΠΑ, ξεχνώντας την μεγαλύτερη εικόνα που είχε να κάνει με την παγκόσμια ανθρώπινη υπαρξιακή οικονομία, δηλαδή με το ποιος είναι ο άνθρωπος και το ποιος ο Θεός, δηλαδή το ποιος κάνει κουμάντο στον κόσμο. Ενώ αν και εφόσον Ρωσία και Κίνα ήταν έτοιμες να φέρουν κάτω το Δολάριο χωρίς να κινδυνεύσουν και οι ίδιες, τότε θα μπορούσαν να προβούν σε αντιπερισπασμούς σε άλλα μέρη του πλανήτη, όπως π.χ., στην Ταϊβάν, στο Κόσοβο, κλπ.,, εξοπλίζοντας την ίδια στιγμή τις δυνάμεις που πολεμούσαν υπέρ των Παλαιστινίων, προκαλώντας παρατεταμένη φθορά τόσο στο Εβραϊκό κράτος, όσο και στις ΗΠΑ, που βρίσκονταν ήδη στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης.

Γι’ αυτό και δεν αντιδρούσαν πολεμικά ούτε το Ιράν, ούτε οι υπόλοιπες Αραβικές χώρες. Αλλά (όπως ήδη αναφέρουμε πιο πάνω), ούτε οι ΗΠΑ επιθυμούσαν γενίκευση του πολέμου στην Μέση Ανατολή, απλά επειδή κάτι τέτοιο δεν εξυπηρετούσε τον παγκόσμιο σκοπό τους. Όπως όμως και πάλι αναφέρουμε πιο πάνω, το Εβραϊκό κράτος είχε την δική του ξεχωριστή ατζέντα, κι επειδή γνώριζε ότι ήταν ήδη καταδικασμένο την επόμενη μέρα του πολέμου, ήθελε την κλιμάκωση του πολέμου για την «τελική λύση» που θα εξυπηρετούσε το ίδιο και την πολιτική σαβούρα του, τραβώντας μαζί του και τις ΗΠΑ. Γι’ αυτό και οι Σιωνιστές θα δοκίμαζαν την αραβική αυτοσυγκράτηση, πιθανόν κατεδαφίζοντας ακόμα και το Τέμενος του Αλ Άκσα για να χτίσουν στον τόπο του τον 3ο Ναό του Σολομώντα, εντός του οποίου ήθελαν να στέψουν τον αντίχριστο ψευδομεσσία τους, που ήταν ήδη παρών.
Ακολουθούσαν λοιπόν κι άλλες επιθέσεις εθνών επί εθνών ακριβώς όπως αναφέρεται στην Βίβλο στα Κεφάλαια 24 και 13 των κατά Ματθαίον και Μάρκον Ευαγγελίων αντιστοίχως, μια κι αυτή τη στιγμή (τέλος του 2023), ζούμε ήδη την εποχή προ του Βδελύγματος της Ερημώσεως.

Συγκεκριμένα, στην Βίβλο ο Κύριος μας λέγει πως:

6 μελλήσετε δε ακούειν πολέμους και ακοάς πολέμων· οράτε, μη θροείσθε· δει γαρ πάντα γενέσθαι, αλλ' ούπω εστί το τέλος. 7 εγερθήσεται γαρ έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και έσονται λιμοί και σεισμοί κατά τόπους· 8 πάντα δε ταύτα αρχή ωδίνων.

Τα δεδομένα αναλυτικότερα:

Μετά την συντριβή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία το 2023 και την μεταφορά του πολέμου της Ουκρανίας στην Μέση Ανατολή (με την Δύση αντί τη Ρωσία αυτή τη φορά να φθείρεται σ’ ένα παρατεταμένο πόλεμο), η σημασία της Τουρκίας για τη Δύση θα γινόταν όλο και πιο μεγάλη, με την Δύση να πιέζει την Τουρκία να επιστρέψει στο ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, και την Τουρκία να ζητά όλο και περισσότερα ανταλλάγματα υπέρ της, κυρίως εις βάρος του Ελληνισμού. Η Τουρκία ζητούσε σαν αντάλλαγμα την Γαλάζια Πατρίδα μας, μέσω της δικής της αντίληψης περί «λύσεως» σε Κύπρο και Αιγαίο, η οποία  ήθελε την Τουρκία κυρίαρχη στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο.

Όμως, τόσο η Αγγλοσαξονική ελίτ (βασικά με την «εγγυήτρια» της Κύπρου Βρετανία), όσο βέβαια και η υπόλοιπη Δυτική ελίτ (ΗΠΑ, Γαλλία & υπόλοιπη ΕΕ), απλά δεν μπορούσαν να καταστήσουν την Τουρκία κυρίαρχη στον εν λόγω χώρο, παρά και επέμεναν στην προσπάθεια εξάσκησης οικονομικής και άλλης πίεσης επ’ αυτής για να δεχτεί «λύση» τύπου Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας στην Κύπρο (ΔΔΟ) και στη συνέχεια στο Αιγαίο, με τρόπο που η Τουρκία να υπερισχύει επί των υποτελών Ελλήνων μόνο σαν χωροφύλακας, χωρίς να ασκεί κυριαρχία στον ενιαίο χώρο Κύπρου (Νοτιοανατολικής Μεσογείου) και Αιγαίου. Την κυριαρχία του κοινού ελληνοτουρκικού χώρου ήθελαν να την έχει η Βρετανία, με την Τουρκία να έχει απλώς την διοίκηση, γι’ αυτό και οι Αγγλοσάξονες επέμεναν τόσο πολύ στο αδιέξοδο της ούτω καλούμενης «πολιτικής ισότητας» του 50:50, η οποία φυσικά ήταν «πολιτική ισοπέδωση».

Ήταν ισοπέδωση, επειδή επί τη βάση του εκ προοιμίου συνεχούς αδιεξόδου του 50:50 ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους της Κύπρου (για τις κοινωνικές συνέπειες του οποίου αδιαφορούσαν πλήρως), οι Βρετανοί θα διατηρούσαν εσαεί την κυριαρχία τους επί της Κύπρου, με συγκριμένο στόχο και σκοπό την δημιουργία κοινού στρατιωτικού μετώπου Ελλάδας-Κύπρου-Τουρκίας για την καθυπόταξη της Ρωσίας. Επειδή αν τα δύο μέρη είχαν ξεχωριστές κυριαρχίες (αλλαγή βάσης λύσης του Κυπριακού σε δύο κράτη, αναγνώριση κατεχομένων, κλπ.), τότε η Τουρκία θα ελευθερωνόταν και η Βρετανία θα έχανε την κυριαρχία της επί ολόκληρης της Κύπρου. Αν μάλιστα δινόταν ξεχωριστή κυριαρχία επί της Κύπρου στην Τουρκία, τότε το ίδιο θα γινόταν και στο Αιγαίο, με αποτέλεσμα την καταστρατήγηση του Δυτικού στόχου για την σύμπηξη κοινού Ελληνοτουρκικού  μετώπου (μέσω Κύπρου) υπό την Τουρκία κατά της Ρωσίας ανάμεσα στις τρεις αυτές χώρες. Επειδή, προφανώς τότε η Τουρκία δεν θα είχε κίνητρο να μπει σε πόλεμο με τη Ρωσία και να καταστραφεί, παρά και θα έπαιζε τον συντονιστή Ανατολή και Δύσης, από θέση ισχύος πια…

Αν και η παραχώρηση από την Βρετανία της κυριαρχίας της Κύπρου στην Τουρκία αποκλείεται λόγω της τεράστιας γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής σημασίας που έχει η Κύπρος για την Βρετανία και την ΝΠΔΤ (ιδιαίτερα μετά την ανταρσία της Ρωσίας και την μεταφορά στην Μέση Ανατολή του πολέμου της Ουκρανίας), δεν αποκλείεται τελικά, είτε η μετά-Ερντογάν Τουρκική πολιτική ηγεσία να αποδεχόταν να πάρει τα δώρα, έστω και χωρίς κυριαρχία, ή η Βρετανία να έδινε τελικά την κυριαρχία του χώρου στην Τουρκία, γνωρίζοντας ότι δεν θα είχε πια σημασία, λόγω του ότι την επόμενη μέρα η Τουρκία θα ήταν κατεστραμμένη στον νέο αναδιαμορφωμένο γεωπολιτικό χάρτη. Εν τω μεταξύ βέβαια, οι Αγγλοσάξονες επέμεναν στην παραφύση «λύση» ΔΔΟ του Κυπριακού και προχωρούσαν κανονικά τις σχετικές διαδικασίες. Αν και όταν λοιπόν δούμε να δίνεται η Κύπρος και το Αιγαίο κυρίαρχα στην Τουρκία, τότε πρέπει να γνωρίζουμε ότι ήρθε η ώρα της πραγματοποίησης των όσων ήδη έγιναν «πίσω στο μέλλον» (των γεγονότων). Επειδή τότε η Τουρκία θα έχει πάρει ό, τι ζητούσε και δεν θα έχει πια λόγο να επιτεθεί κατά του Ελληνισμού. Εκτός βέβαια κι αν την βάλουν να επιτεθεί εν είδη αντιπερισπασμού για να τραβήξει την Ρωσία σε πόλεμο.

Οι γηραιές αλεπούδες πίστευαν μέσα στην τρέλα τους ότι εξωθώντας την Τουρκία στο απονενοημένο (στο να χτυπήσει Ελλάδα και Κύπρο), αυτό θα την έφερνε σε σοβαρή αντιπαράθεση με την Ρωσία, αναγκάζοντας την να επιστρέψει στο Δυτικό στρατόπεδο, αν δεν ήθελε να χάσει την Κωνσταντινούπολη υπέρ της Ρωσίας. Ποτέ όμως δεν υπολόγιζαν ότι η Ρωσία δεν θα ερχόταν σε καμιά απολύτως αντιπαράθεση με την Ρωσία, παρά και θα καταλάμβανε αμέσως και αστραπιαία την Πόλη, κάτι που μετά την ανασύνταξη των κατάπληκτων Δυτικών, θα αποτελούσε το έναυσμα του Αρμαγεδδώνα. Σαν αποτέλεσμα του φοβερού αυτού παγκόσμιου πολέμου, η Ρωσία θα αναγκαζόταν να αποδώσει την Πόλη στους Ρωμιούς, δηλαδή τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, άλλοι εκ των οποίων θα μιλούσαν Τουρκικά και άλλοι Ελληνικά. Επειδή στην Μικρά Ασία ζει η Ορθόδοξη Ελληνική ψυχή.

Οι Βρετανοί θεωρούσαν θρασεία και αγνώμονα την Τουρκική απαίτηση για ξεχωριστή κυριαρχία στην Κύπρο (κάτι που θα οδηγούσε νομοτελειακά σε Τουρκική κυριαρχία εφ’ όλης της Κύπρου), πρώτον επειδή οι Βρετανοί ήταν που έκαναν την τεράστια χάρη στους Τούρκους επιτρέποντάς τους να πάρουν το 36% της Κύπρου (καθορίζοντας τους μάλιστα σαφώς την περιοχή που θα κατελάμβαναν το 1974 - η Αμμόχωστος δεν περιλαμβανόταν), και δεύτερον επειδή το City of London έχει κυριολεκτικά αγοράσει την Κύπρο μέσω του αεριτζίδικου χρέους (το χρέος συσσωρεύτηκε κυρίως μετά την συνετή διακυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου), και φυσικά δεν θέλει να παραχωρήσει την περιουσία «του» (το τσιφλίκι «του») στους Τούρκους, δίνοντάς τους και την κυριαρχία της Κύπρου.

Όταν όμως οι Τούρκοι μιλούσαν για λύση δύο κρατών εννοούσαν δύο κράτη με ξεχωριστή κυριαρχία το καθένα, κάτι που δεν ήταν επίσης καθόλου αποδεκτό από τους Έλληνες της Κύπρου, οι οποίοι σε τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να απεμπολήσουν την κατεχόμενη περιοχή τους, αναγνωρίζοντάς την επίσημα και δημιουργώντας μαζί της το Ομόσπονδο κράτος της «Νέας Κυπριακής Δημοκρατίας». Εκτός για λόγους αξιοπρέπειας των Ελλήνων της Κύπρου και άλλων συναισθηματικών λόγων, δεν είχε άλλη σημασία για τον Έλληνα της Κύπρου το πώς θα διχοτομούταν η πατρίδα του, δηλαδή αν θα ήταν μέσω Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας χωρίς δύο ανεξάρτητα κράτη (πιο «αξιοπρεπές»), ή μέσω Ομοσπονδίας δύο ανεξάρτητων κρατών (πλήρης εξευτελισμός).

«Ευτυχώς» όμως για εμάς τους Έλληνες, καθυστερούσε η ούτω καλούμενη «λύση» του Κυπριακού και του Αιγαίου επειδή οι Τούρκοι δεν αποδέχονταν την πολιτική διαστροφή, αρνούμενοι να υποδουλωθούν στον οποιοδήποτε τρίτο (τον Βρετανό), ο οποίος θα τους έκανε ό, τι ήθελε εκείνος, ρίχνοντάς τους σε πόλεμους για τα συμφέροντα άλλων, απεμπολώντας το έθνος τους, την πίστη τους, τα ήθη και τα έθιμά τους, καθώς και οτιδήποτε άλλο ήταν δικό τους, ακόμα κι αυτές τις ίδιες τις ζωές τους μέσω υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων, ηλεκτρονικού χρηματοπιστωτικού ελέγχου, κλπ., κοκ. Όλοι γνώριζαν βέβαια ότι η «λύση» του Κυπριακού δεν ήταν για να λυθεί το οποιοδήποτε πρόβλημα ανάμεσα στις δύο κοινότητες, αλλά για να επανέλθει η Τουρκία στο ΝΑΤΟ με σκοπό αυτό να επιτεθεί στη συνέχεια στρατιωτικά (με όλους μαζί) κατά της Ρωσίας. Μάλιστα, το μεγάλο ερώτημα που αιωρούνταν στην ατμόσφαιρα ήταν για πόσο καιρό ακόμα η Ρωσία θα ανεχόταν (χωρίς να προβαίνει σε αντιπερισπασμούς μαζί με την Κίνα) την συγκέντρωση Νατοϊκών δυνάμεων στην Μεσόγειο, τα οποία, όπως έχουμε αναφέρει, δεν μαζεύονταν μόνο για την προστασία του Εβραϊκού κράτους από μια τρομοκρατική οργάνωση και το Ιράν, αλλά με σκοπό την κατάλληλη στιγμή, να περάσουν στην Μαύρη Θάλασσα με στόχο την «απελευθέρωση» της Κριμαίας.

Οι Τούρκοι επεδείκνυαν τεράστια αυτοσυγκράτηση στην όλη συμπεριφορά της εκάστοτε Κυπριακής  κυβέρνησης, η οποία δικαίως τους προκαλούσε συνεχώς με τις τριμερείς συναντήσεις της για τον ενεργειακό πλούτο, καθώς και με την επιμονή της  Ελληνικής πλευράς για επιστροφή στο ανύπαρκτο για την Τουρκία Crans Montana, επειδή αυτό που τους έλεγαν βασικά τα ξετσίπωτα Ελληνικά και Ελληνοκυπριακά πολιτικά πιόνια των Αγγλοσαξόνων ήταν:

«Ακούστε Τούρκοι. Εμείς είμαστε ήδη ξεφτιλισμένοι από κάθε υπαρξιακή άποψη (εθνική, ηθική, θρησκευτική, οικονομική, κ.α.)… Γιατί δεν παίρνετε κι εσείς αεριτζίδικα δάνεια να ανασάνετε, δηλαδή γιατί δεν  ξεπουλάτε κι εσείς την πατρίδα σας, να έλθετε κι εσείς στο Δυτικό χαρέμι μας, να γίνουμε όλοι μαζί ένα εύθυμο κλαμπ κάτω από τους κοινούς ιδιοκτήτες και επιβήτορές μας;».

Το τι ακριβώς συνέβη στο Crans Montana ήταν ότι η Τουρκία προσποιήθηκε ότι ήταν δήθεν έτοιμη για λύση, όταν στην πραγματικότητα μας μέτρησε κυριολεκτικά, διαπιστώνοντας έκπληκτη τον ολοκληρωτικό ηθικό & εθνικό ξεπεσμό μας (την ξεφτίλα μας), καθώς και την πλήρη παράδοση μας στην τραπεζική παγκοσμιοποίηση μέσω των δωσίλογων ηγεσιών μας. Η Τουρκική διπλωματία επιβεβαίωσε τρίβοντας τα μάτια της αυτό που πάντοτε γνώριζε, δηλαδή το ότι οι πολιτικές ηγεσίες μας είναι πουλημένες ψυχή τε και σώματι στους παγκόσμιους δανειστές μας (γνωστούς και ως «οι αγορές»). Γνωρίζοντας λοιπόν πάρα πολύ καλά την τεράστια πνευματική σημασία που έχει για όλους αυτούς τους Ιλλουμινάτι διεστραμμένους η Νέα Παγκόσμια Δυτική (Γενετική) Τάξη (είναι λατρευτική παρά-θρησκεία), αυτή τη στιγμή (τέλος 2023) η Τουρκία ποντάρει στην ανάκτηση της κυριαρχίας της Κύπρου και της Ελλάδας, κάτι που ακόμα κι αν της το δώσουν, δεν θα καταφέρει ποτέ να το πάρει λόγω του ξεσηκωμού του Ελληνισμού και της Πολιτειακής Ανωμαλίας που θα ακολουθήσει με την απαίτηση του χρέους, καθώς βέβαια και λόγω της αποφασιστικής  Ρωσικής αντίδρασης.

Το θέμα λοιπόν ήταν το πόσο θα άντεχαν στις Κυπριακές προκλήσεις οι Τούρκοι, ενόσω ταυτόχρονα οι Δυτικοί προκαλούσαν τον καταποντισμό της Τουρκικής Λίρας, προκαλώντας φοβερή μιζέρια και δυστυχία στην Τουρκική κοινωνία. Οι Αγγλοσάξονες είχαν σκοπό να φέρουν τους Τούρκους στο αμήν, πιστεύοντας ότι δεν θα τολμούσαν να επιτεθούν κατά της υπόλοιπης Κύπρου και του Αιγαίου. Θα έκαναν όμως λάθος, κάτι που ενδέχεται να οδηγούσε σε εκτεταμένες σφαγές Ελλήνων στην Κύπρο και Τουρκική εισβολή στο Αιγαίο, καθώς και εμπλοκή της Ρωσίας, η οποία θα καταλάμβανε αστραπιαία την Πόλη όταν οι Τούρκοι θα έφταναν τα εξαμίλια (μέσο του Αιγαίου).

Αν και άδικη για εμάς τους Έλληνες της Κύπρου που χάσαμε τις περιουσίες και την πατρίδα μας, αυτή η τιμητική στάση της Τουρκικής ηγεσίας υπό τον Ερντογάν να μην υποκύπτει στον Αγγλοσαξονικό εκβιασμό ήταν όντως «ευτύχημα» για εμάς, επειδή, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, το έκτρωμα της ΔΔΟ που το αποκαλούσαν δήθεν «λύση» του Κυπριακού, δεν είχε σκοπό να λύσει το οποιοδήποτε πρόβλημα ανάμεσα στις δύο κοινότητες της Κύπρου, παρά και σκόπευε να δημιουργήσει ένα ενιαίο στρατιωτικό μέτωπο Ελλάδας-Κύπρου-Τουρκίας υπό την Τουρκία κατά της Ρωσίας, κάτι που θα κατέστρεφε πολεμικά και τα τρία εμπλεκόμενα μέρη (Ελλάδα-Κύπρο-Τουρκία), μια κι οι Ρώσοι δεν επρόκειτο να καθίσουν να εξαλειφθούν. Από τα τρία μέρη, μόνο ένα ήταν εχέφρων και προάσπιζε τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του λαού του, κι αυτό ήταν η Τουρκία του Ερντογάν, ανεξάρτητα του αν κατείχε παράνομα μέρος της Κύπρου, κι αν εμείς το θεωρούμε εχθρό μας.

Παρένθεση:

«Υπό της περιστάσεις της απώλειας εδάφους το 1974, η φιλοσοφία του σχεδίου του ΟΗΕ (που έμεινε γνωστό ως Σχέδιο Ανάν) αποτελούσε την ορθή βάση λύσης του Κυπριακού, εφόσον θα επιστρεφόταν σημαντικό ποσοστό εδάφους στους Έλληνες νόμιμους ιδιοκτήτες και θα διασφαλιζόταν η βιωσιμότητα και η ανεξαρτησία του κράτους. Το Σχέδιο ήταν ορθό σαν σκέψη, επειδή τρίτο πλαίσιο “επανένωσης” θα ήταν η Κυπριακή Δημοκρατία και κατά προέκταση η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέλος της οποίας είναι η ΚΔ. Παρά ταύτα, τόσο οι πρόνοιες του Σχεδίου (π.χ., η δήθεν επιστροφή της Μόρφου 19 χρόνια μετά το 2004 και  μετά τα γεγονότα που έμελλε να συμβούν στη Συρία το 2011 + το άρθρο 8 που έδινε τον ορυκτό πλούτο στην Βρετανία μέσω των Βάσεων της, συν πολλές άλλες απίστευτες και απαράδεκτες διαστροφές), όσο και οι εξ’ ανάγκης κακές προθέσεις των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων που αφορούσαν την ίδια την ύπαρξη της πατρίδας τους - βλ. πιο κάτω “Σύνδρομο Περικυκλωμένης Χώρας”), δεν επέτρεπαν την αποδοχή του Σχεδίου από τους Έλληνες της Κύπρου.

Οι αληθινές προθέσεις των Τούρκων φάνηκαν αργότερα, το 2023, όταν έπεσαν οι μάσκες. Εκείνο που εξ’ ανάγκης ήθελαν εξ’ αρχής οι Τούρκοι ήταν δύο κυρίαρχα κράτη, κατάλυση της ΚΔ και ένωση των δύο κρατών υπό καθεστώς συνομοσπονδίας με σκοπό την ολοκληρωτική υπαγωγή της Κύπρου στην Τουρκία. Και το ήθελαν αυτό, όχι μόνο για εθνικούς λόγους, αλλά κυρίως επειδή το Σχέδιο Ανάν σκοπό είχε την υπαγωγή της Τουρκίας στη Δύση μέσω Κύπρου (με στόχο πάντοτε τη Ρωσία), κάτι που, πέραν των Τούρκων πατριωτών, δεν το θέλει επίσης κανένας εχέφρων Έλληνας πατριώτης, έστω κι αν οι Δυτικοί κατάντησαν τον Τούρκο εχθρό μας, ενώ δεν είναι πραγματικά. Γι’ αυτό μιλούμε για εξ’ ανάγκης συμπεριφορά των Τούρκων. Επειδή, μέσω της λύσης του Κυπριακού διακυβευόταν ή ίδια η ύπαρξη της Τουρκίας. Διαφορετικά, τι εμπόδιζε αλήθεια τον πατριώτη Ερντογάν να δώσει πίσω όση κλεμμένη γη ήθελε στους Ελληνοκυπρίους, να κατέβει στην Κύπρο και να πίνει καφέ μαζί τους στα καφενεία, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους και κάνοντάς τους να ψηφίσουν ΝΑΙ; Απλά, ΔΕΝ μπορούσε, ούτε μπορεί να υπάρξει ποτέ λύση του Γόρδιου Δεσμού που ακούει στο όνομα “Κυπριακό”, ο οποίος θα κοπεί από την Ρωσία, τόσο για το καλό των Ελλήνων όσο και των Τούρκων.

Το απατηλό Αγγλοσαξονικό αυτό παγκόσμιο σχέδιο κατά της Ρωσίας, τους το χάλασε ήδη από το 2004 ένας λιλιπούτειος Τάσσος Παπαδόπουλος με το βροντερό ΟΧΙ που πρόταξε στο σχέδιο του ΟΗΕ, γνωστό ως Σχέδιο Ανάν, σώζοντας βασικά τόσο την Τουρκία, όσο και τη Ρωσία. Γι’ αυτό άλλωστε πιστεύω πως τον ξέθαψαν και βεβήλωσαν το σκήνωμά του, επειδή όντως το ΟΧΙ αυτό  απετέλεσε την δεύτερη αποφασιστική πράξη (η πρώτη ήταν το ΟΧΙ του 1940) για την αληθινή κατάρρευση και ακύρωση της Νέας Παγκόσμιας Δυτικής Τάξης (ΝΠΔΤ) από το αντίπαλο δέος (Ρωσία, Κίνα, BRICS), όσο εν τω μεταξύ οι Αγγλοσάξονες προκαλούσαν οι ίδιοι από μόνοι τους και ελεγχόμενα την κατάρρευση του Δυτικού οικονομικού συστήματός τους του χρέους (που δεν πήγαινε άλλο, αλλά επί του οποίου βασιζόταν η ΝΠΔΤ και ο παγκόσμιος έλεγχος της), με σκοπό την επανεκκίνηση και εσαεί διατήρησή του για τους λίγους που θα έμεναν μετά τους εμβολιασμούς και τους πολέμους. Η ελεγχόμενη αυτή οικονομική κατάρρευση της Δύσης σηματοδοτήθηκε από τις ελεγχόμενες κατεδαφίσεις των τριών πύργων του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στην Νέα Υόρκη το 2001 (Google: “BBC Tower No.7”).

Η αληθινή όμως μη-ελεγχόμενη πια κατάρρευση του Δυτικού οικονομικού συστήματος έμελλε να ολοκληρωθεί πριν το 2030, λόγω κυρίως της κατευθείαν πλέον πολεμικής αντιπαράθεσης Ανατολής και Δύσης. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η αντιπαράθεση αυτή άρχισε να γίνεται αισθητή  με τον πόλεμο που άρχισε στην Γιουγκοσλαβία (1999) και συνεχίστηκε με το Ιράκ (2003), την Λιβύη & την Συρία (2011), την «πανδημία» (2020), την Ουκρανία (2022), την Παλαιστίνη (2023), και πιθανόν το Ιράν (2024). Επρόκειτο δε σύντομα να εξελιχθεί σε παγκόσμια αντιπαράθεση μέσα από μια σειρά άλλων πολεμικών επεισοδίων, πιθανόν σε Γεωργία, Αιγαίο, Κύπρο, Κόσοβο, Ταιβάν, κλπ., με αποφασιστικό τελικό επεισόδιο πριν τον Αρμαγεδδώνα την Μάχη των Στενών του Βοσπόρου (υπολογίζω 2024-2027). Τα πολεμικά επεισόδια συνόδευε η σθεναρή προσπάθεια αποδολαριοποίησης εκ μέρους Ρωσίας, Κίνας και των λοιπών BRICS, η οποία συνοδευόταν από την σταδιακή μείωση του δανεισμού των ΗΠΑ από την Κίνα (μέσω της παύσης αγοράς ομολόγων του Αμερικανικού Δημοσίου από την Κίνα), μαζί με το ξεπούλημα του ήδη υπάρχοντος κινεζικού αποθέματος Αμερικανικών ομολόγων, κάτι που θα σήμανε το τέλος των ΗΠΑ».

Αν ω μη γένοιτο ο Ελληνισμός της Κύπρου έλεγε ΝΑΙ στο Σχέδιο το 2004 και δεν υπήρχε Τουρκική υπαναχώρηση (δηλαδή, αν οι Τούρκοι δεν έλεγαν ΝΑΙ επειδή γνώριζαν πως εμείς θα λέγαμε ΟΧΙ, και «λυνόταν» το Κυπριακό), τότε μέχρι σήμερα (2023), δεν θα υπήρχε θέμα Τουρκίας. Θα ήταν ήδη Δυτική επαρχία-προτεκτοράτο. Επίσης, με το ΝΑΙ, η Ρωσία θα ήταν τελειωμένη και δεν θα υπήρχε θέμα Ουκρανίας και απειλής εκ μέρους της Ρωσίας κατά της Νέας Παγκόσμιας Δυτικής Τάξης (ΝΠΔΤ) και του συστήματος παγκόσμιου ελέγχου της μέσω του χωρίς αντίκρισμα αεριτζίδικου χρέους. Δεν θα υπήρχε επίσης ο πόλεμος του 2023 στην Παλαιστίνη. Επομένως, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί το τεράστιο μέγεθος της ζημιάς που έχει προκαλέσει στην ΝΠΔΤ το ΟΧΙ της μικρής Κύπρου, και τι την περιμένει ακόμα μαζί με την Ελλάδα, η οποία επίσης έφερε τα πάνω κάτω εντός της ΝΠΔΤ με το απίστευτο ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά το 1940 και την ηρωική Ελληνική άμυνα που ακολούθησε κατά του Άξονα, η οποία άλλαξε βασικά τον ρου και την έκβαση του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Επειδή πάλι η Ρωσία θα ήταν από τότε τελειωμένη, αν η Ελλάδα δεν καθυστερούσε όσο καθυστέρησε τον Χίτλερ. Ενεργώντας  μόνο για την προάσπιση της τιμής και των συμφερόντων τους, Ελλάδα και Κύπρος έσωσαν χωρίς βασικά να το συνειδητοποιούν την Ρωσία από την εξολόθρευση της. Το ίδιο πράγμα θα συμβεί σύντομα και από πλευράς Ρωσίας (σαν αόρατη πνευματική ανταπόδοση) όσο αφορά την σωτηρία της Ρωμιοσύνης. Προασπίζοντας την τιμή και τα συμφέροντα της, η Ρωσία θα σώσει ασυναίσθητα και τον Ελληνισμό μαζί με τον Τουρκικό λαό, η καρδιά του οποίου χτυπά Ορθόδοξα.

Η Κύπρος ήταν το βοτσαλάκι στην σφενδόνη του Δαυίδ που θα έφερνε κάτω το βλάσφημο βδέλυγμα που αντιπροσωπεύει το Τουρκικό κράτος (όχι ο υπέροχος κόσμος της Τουρκίας, πλείστοι των οποίων είναι Ρωμιοί στη ψυχή), σώζοντας και την Ελλάδα μαζί. Μπορεί βέβαια να φανταστεί κανείς τι «φόβο θα τραβούσε» το βοτσαλάκι του Δαυίδ (η Κύπρος) κατά την πτήση του προς τον Γολιάθ (την Τουρκία), καθώς και μετά, σαν το άρπαζε ο Γολιάθ και το έριχνε βίαια στο έδαφος, πιθανόν ποδοπατώντας το... Αλλά, το τελικό αποτέλεσμα ανεξαρτήτως κόστους θα ήταν η καταστροφή του Γολιάθ (της Τουρκίας), δηλαδή η σωτηρία Ελλάδας και Κύπρου. Η πιθανή υπογραφή της οποιασδήποτε «λύσης» του Κυπριακού από τους ελληνόφωνους διεστραμμένους προδότες που ακόμα περιφέρονται στο πολιτικό σκηνικό θα είναι εκ προοιμίου άκυρη και θα διαρκέσει για ελάχιστο χρονικό διάστημα, μέχρι την αναγκαστική επέμβαση της Ρωσίας. Μάλιστα, μπορεί να τους κοστίσει και τις ζωές τους.

 
Λόγω της καλά ριζωμένης Ορθόδοξης πίστης της, δηλαδή της εγγενούς νοητικής ελευθερίας της, η Ρωσία αποτελεί απειλή για την Δυτική ΝΠΤ, σκοπός της οποίας είναι η υποδούλωση του πλανήτη, τόσο ψυχικά (νοητικά μέσω γενετικής τροποποίησης), όσο και σωματικά. Όμως, η επιχειρούμενη από την Δύση κατάλυση της Ρωσικής εθνικής κυριαρχίας δεν είναι εφικτή, λόγω επίσης και του Διαστημικού Προγράμματος της Ρωσίας που δεν επιτρέπει π.χ., στο σύστημα HAARP να επεμβαίνει στην Ρωσική επικράτεια, ούτε σε ενεργειακά όπλα (Directed Energy Weapons) να προκαλούν πυρκαγιές, σεισμούς, πλημμύρες, κλπ., ούτε στους δορυφόρους του συστήματος Starlink του (Elon Musk) να πετούν πάνω από την Ρωσία, παρακολουθώντας τον Ρωσικό πληθυσμό και τον Ρωσικό Στρατό, μολύνοντάς τους την ίδια στιγμή με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία τους.

Η Κίνα επίσης έχει το ανάλογο αεροδιαστημικό πρόγραμμα. Αποτελεί αναντίλεκτο γεγονός ότι η Ρωσία είναι ένας αντίπαλος, που ακόμα κι αν η Δύση κέρδιζε τον πόλεμο εναντίον της, εντούτοις δεν θα μπορούσε ποτέ να την νικήσει. Η Ρωσία από την άλλη, θα έχανε τον πόλεμο, τον οποίο όμως δεν θα τον κέρδιζε η Δύση, αλλά η Ορθοδοξία των Ρωμιών, που θα μιλούσε Ελληνικά και  Τουρκικά.

Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, φαίνεται ότι το Κυπριακό το δημιούργησαν οι ίδιοι οι Βρετανοί (ως εντολοδόχοι της Αγγλοσαξονικής ελίτ του City of London) με σκοπό την εξολόθρευση της Ρωσίας, την οποία εξολόθρευση την προγραμμάτιζαν ήδη πριν καλά-καλά τελειώσει ο 2ος ΠΠ, αν όχι και από πολύ νωρίτερα. Δεν τα κατάφεραν όμως το 1945, επειδή ευτυχώς οι Ρώσοι Επιστήμονες είχαν εν τω μεταξύ ανακαλύψει κι αυτοί από μόνοι τους την ατομική βόμβα. Παρατηρώντας όμως τον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγματα εντός της τρίτης δεκαετίας του 2000, καθίσταται όλο και πιο εμφανές πως το 1955 οι Βρετανοί (δηλαδή το City of London) υπολόγισαν λάθος. Έπαιξαν, κι απ’ ότι φαίνεται έχασαν τελικά το παιγνίδι με την Κύπρο, κάτι που θα φανεί πριν το τέλος του 2030, οπότε και θα σημάνει το αληθινό νικηφόρο τέλος του έπους της ΕΟΚΑ με την αληθινή απελευθέρωση της Κύπρου από κάθε ζυγό. Μέσω Κύπρου μάλιστα, οι Βρετανοί θα χάσουν επίσης και το παιγνίδι με τον υπόλοιπο Ελληνισμό στην Μικρά Ασία, το Αιγαίο και αλλού.

Το  φοβερό λάθος που έκαναν οι Βρετανοί έγκειται στο ότι πίστεψαν λανθασμένοι ότι «Τούρκοι» είναι οι αξιέπαινοι Βυζαντινο-Οθωμανοί (οι Ρωμιοί) που μιλούν Τουρκικά και κατοικούν στην Μικρά Ασία, ενώ στην πραγματικότητα, οι αληθινοί «Τούρκοι» (με την αρνητική σημασία της λέξης, όπως την εξηγούν οι  ίδιοι οι Τούρκοι) είναι τα αντεθνικά κλεφτοκράτη των Αθηνών και της Λευκωσίας, μαζί με μια μερίδα ξεφτιλισμένων άπιστων υποστηρικτών τους που μιλούν Ελληνικά χωρίς να είναι αληθινοί Έλληνες, ενώ η μεγάλη ελληνική πλειοψηφία βρίσκεται παγιδευμένη. Αν οι Βρετανοί δεν παρασύρονταν από την ανυπακοή των Ελλήνων κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία, καθώς και από το απίστευτο θράσος της ΕΟΚΑ στην Κύπρο επενδύοντας κυρίως υπέρ του προδοτικού Αθηναϊκού, και εξίσου προδοτικού Κυπριακού κράτους (αντί υπέρ της Τουρκίας), σήμερα θα ήλεγχαν πλήρως την Μικρά Ασία και την Κύπρο μέσω των δωσίλογων υποτελών Ελληνικών και Ελληνοκυπριακών πολιτικών πιονιών τους, και δεν θα αντιμετώπιζαν το θανάσιμο δίλημμα της Ρωσίας. Μέγιστη λανθασμένη πολιτική εκτίμηση που τους κοστίζει ήδη την Νέα Παγκόσμια Δυτική Τάξη, επειδή δεν υπάρχει τρόπος να τιθασεύσουν την Ρωσία χωρίς την Τουρκία, η οποία αποτελεί την αιχμή του δόρατος του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, και δεν υπακούει αν δεν την καταστήσουν πρώτα κυρίαρχη σε Αιγαίο και Νοτιοανατολική Μεσόγειο (μέσω Κύπρου), κάτι που παρά τις φοβερές κακουχίες που συνεπάγεται ένα τρίτο και τελειωτικό ΟΧΙ εκ μέρους του εναπομείναντος Ελληνισμού, προσκρούει στην σθεναρή αντίσταση και αποφασιστικότητά του, η οποία βασίζεται στην Ορθόδοξη πίστη του.

Από τη στιγμή λοιπόν που η υποτιθέμενη «λύση» του Κυπριακού επί τη βάση της ΔΔΟ δεν αφορούσε τις δύο κοινότητες, αλλά:

• την πραγματοποίηση των υπερεθνικών παγκόσμιων στόχων του City of London (με εντολοδόχο το κράτος της Βρετανίας) κατά της Ρωσίας από την μια, και
• την ικανοποίηση των στόχων των Τούρκων για την επιβίωση της πατρίδας τους από την άλλη,

αποτελούσαν άσκοπες φλυαρίες οι οποιεσδήποτε λογικότατες εισηγήσεις αφορούσαν εναλλακτικούς τρόπους επίλυσης του Κυπριακού ζητήματος. Επειδή, ας μην κοροϊδευόμαστε κι ας δούμε ότι πέραν του τουρκικού μαξιμαλισμού και των λοιπών εξάρσεων, οι Τούρκοι ενεργούσαν επίσης εξ’ ανάγκης για την διατήρηση της πατρίδας τους. Επειδή, χωρίς πολιτική και ναυτική κυριαρχία στην Κύπρο και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένου του Αιγαίου, η Τουρκία γνώριζε καλά ότι θα έχανε και την Κύπρο και την Κωνσταντινούπολη, και το Κουρδιστάν, καθώς και ολόκληρη την Τουρκία τελικά.

Σκοπός της Τουρκίας ήταν και είναι να καταστεί κυρία του εαυτού της, δηλαδή να έχει κυριαρχία εκεί που θα δικαιούται πλέον να βρίσκεται νόμιμα. Δηλαδή στο Αιγαίο μέσω των ναυτικών διαδρόμων Μητσοτάκη, και στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο μέσω Κύπρου. Επειδή χωρίς αυτή την ναυτική κυριαρχία, η Τουρκία θα περιοριζόταν σταδιακά σ’ ένα μικρό κομμάτι της Ανατολίας, όπου δεν θα διαδραμάτιζε πια κανένα ρόλο (βλ. σε μετάφραση από τα τουρκικά το αριστούργημα πολιτικής σκέψης του İbrahim Karagül στην εφημερίδα Yeni Şafak: «Το Σύνδρομο της Περικυκλωμένης Χώρας»). Μάλιστα, το θέμα της κυριαρχίας που ζητούσε η Τουρκία ήταν ο αληθινός λόγος για τον οποίο οι Αγγλοσάξονες έδωσαν οδηγίες στον Κύπριο Πρόεδρο να μην συμφωνήσει «λύση» στις συνομιλίες του Crans-Montana τον Ιούνιο του 2017, όταν «υποτίθεται» είχε δήθεν δεχτεί τα πάντα η Τουρκία. ¹

----------

1. Αποτελεί ύψιστη υπαρξιακή άγνοια (αν όχι και ανοησία) το να διανοείται καν κάποιος, πως θα ήταν ποτέ δυνατόν να φύγει ο διορισμένος από τους δανειστές Πρόεδρος της Κύπρου (εκτελεστικός εντολοδόχος του χρέους) από τις συνομιλίες για δικούς του μικροκομματικούς σκοπούς, ενάντια στη θέληση του παγκόσμιου δανειστή. Αυτά είναι φαιδρότητες, αν όχι ιστορίες για αγρίους.

Ενώ λοιπόν οι Δυτικοί ήθελαν να φέρουν πίσω την Τουρκία στη Δύση με σκοπό να την ρίξουν πάνω στην Ρωσία θεωρώντας την αναλώσιμη, οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν είχαν καμία απολύτως πρόθεση να θυσιάσουν τους εαυτούς τους και την πατρίδα τους στον βωμό της διαστροφής της Νέας Παγκόσμιας Δυτικής Τάξης (ΝΠΔΤ). Τέλος του 2023, οι Αγγλοσάξονες βρίσκονταν σε κατάσταση πανικού, επιζητώντας απεγνωσμένα μια προβοκάτσια, ή οποία θα έφερνε την Τουρκία σε σοβαρή αντιπαράθεση με την Ρωσία (π.χ., στο Idlib, Αfrin, κλπ.) με σκοπό να την αναγκάσουν να επιστρέψει στο ΝΑΤΟ. Οι Δυτικοί υπολόγιζαν ότι μετά από μια στημένη Ρωσική πρόκληση, η Τουρκία δεν θα είχε πια άλλη επιλογή από το να αφήσει στην άκρη τους ενδοιασμούς της, συνασπιζόμενη πλήρως και αμετάκλητα με τους Δυτικούς «συμμάχους» της κατά της Ρωσίας. Επειδή, με ή χωρίς τον Ερντογάν, χωρίς σοβαρή Δυτική προβοκάτσια, απλά δεν υπήρχε τρόπος να τα καταφέρει η όποια μετά-Ερντογάν πολιτική ηγεσία να πείσει τον Τουρκικό λαό να επιστρέψει στο ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας. Αυτό και μόνο θα αποδείκνυε πόσο σοφή και συνετή ήταν η δικτατορική διακυβέρνηση Ερντογάν, αποστομώνοντας όσους ήταν ανόητα και αδιάκριτα υπέρ της Δυτικού τύπου δημοκρατίας, η οποία μπορούσε να ισχύσει αποκλειστικά και μόνο σε υπαρξιακά ώριμους, φιλοσοφημένους και πληροφορημένους λαούς, όχι σε όχλους αιχμάλωτους στην αμάθεια και τα ηδονιστικά πάθη τους.

Οι Ρώσοι γνώριζαν πως τα καμώματα Ερντογάν ήταν μόνο και μόνο για να εκβιάσει Ελληνικές παραχωρήσεις από τους Δυτικούς (που κατείχαν οικονομικά Ελλάδα και  Κύπρο) υπέρ της Τουρκίας, και πως μόλις ικανοποιούνταν τα Τουρκικά αιτήματα περί Γαλάζιας Πατρίδας και Κύπρου, τότε ο Ερντογάν θα απομακρυνόταν, και η νέα Τουρκική ηγεσία θα εύρισκε το πρόσχημα που θα της επέτρεπε να επιστρέψει στο Δυτικό Νατοϊκό στρατόπεδο εναντίον τους. Επομένως, αν και υπήρχαν ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στη Δύση και την Τουρκία που αφορούσαν την έκταση της Τουρκικής κυριαρχίας σε Κύπρο και Αιγαίο, δεν ήταν παρά φαινομενική η ρήξη ανάμεσα σε ΗΠΑ και Τουρκία. Ουδείς γνωρίζει ποιος είναι πραγματικό ο Ερντογάν. Εκείνο όμως που όλοι γνωρίζουν είναι πως είναι πατριώτης, προσπαθώντας να μεγιστοποιήσει τα οφέλη της Τουρκίας.

Αν και αυτό δεν άρεσε στους Αγγλοσάξονες, εντούτοις επέτρεψαν την επανεκλογή του χωρίς να πουν κουβέντα για δικτατορία, καλπονοθεία, κλπ., θεωρώντας τον σαν πόλο σταθερότητας, κάποιον που, έστω με την ομαλή αποχώρησή του, θα μπορούσε να οδηγήσει ενωμένη την Τουρκία στην γραμμή πολεμικής αντιπαράθεσης της με την Ρωσία. Επειδή, αν τον σκότωναν, τότε η Τουρκία θα αποσταθεροποιείτο και θα ήταν άχρηστη για τον παγκόσμιο ρόλο της κατά της Ρωσίας. Συνεχίζουν μάλιστα να τον χρειάζονται ενόσω αποκαλεί την Παλαιστινιακή Χαμάς «απελευθερωτική οργάνωση», όταν την ίδια στιγμή απαιτούν παραίτηση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, επειδή είπε ότι η επίθεση της Χαμάς κατά του Εβραϊκού κράτους τον Οκτώβριο του 2023 δεν ήρθε από το πουθενά. Δηλώνουν μάλιστα ανερυθρίαστα πως δεν επηρεάζεται η σχέση τους με την Τουρκία λόγω της υποστήριξής της στην Χαμάς. Όπως ούτε επηρεάστηκε βέβαια η σχέση τους με την Τουρκία λόγω του ότι είναι η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που δεν εφάρμοσε ποτέ τις Δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Τόση μεγάλη σημασία είχε γι’ αυτούς η Τουρκία, όσο βέβαια κατείχε τα Στενά του Βοσπόρου, κάτι που εν πάση  περιπτώσει θα έπρεπε να ανησυχεί τον Ελληνισμό. Αλλά, οι Ελληνόφωνες ηγεσίες του ήταν ήδη παραδομένες.

Όσο λοιπόν οι Δυτικοί προσπαθούσαν να λύσουν το Κυπριακό για να ικανοποιήσουν την Τουρκία έτσι ώστε να επιστρέψει στη Δύση κατά της Ρωσίας (ο Μητσοτάκης ήταν ήδη δεδομένος με την παραχώρηση στους Τούρκους διαύλων στο Αιγαίο), οι Ρώσοι ευτυχώς θα έκαναν ό, τι χρειαζόταν για να μην «λυθεί» το Κυπριακό και το Αιγαίο.

 
Σκοπός των Ρώσων ήταν να βρουν το πρόσχημα που χρειάζονταν για να αρπάξουν την Κωνσταντινούπολη, ακυρώνοντας έτσι μια και καλή τα σχέδια των Δυτικών που συγκέντρωναν δυνάμεις στη Μεσόγειο με σκοπό να περάσουν τον Βόσπορο εντός της Μαύρης Θάλασσας κατά της Κριμαίας. Το πρόσχημα αυτό θα τους το έδιναν οι ίδιοι οι Τούρκοι όταν θα έφταναν στο αμήν και θα εκστράτευαν κατά Αιγαίου και Κύπρου, πιθανόν με εκτεταμένες σφαγές στην Κύπρο. Μπροστά λοιπόν στον κίνδυνο να χαθεί η Νέα Παγκόσμια Δυτική Τάξη τους (μια σκοτεινή πνευματική τάξη), αν οι Αγγλοσάξονες δεν καθιστούσαν την Τουρκία κυρίαρχη στο Αιγαίο και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο, τουλάχιστον θα την καθιστούσαν ζωτικά επικίνδυνη για την Ρωσία, δίνοντάς της προ-κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο και την Κύπρο (μέσω του 50:50).

Με δεδομένη την χυδαία μειοδοσία του διεστραμμένου ελληνόφωνου πολιτικού προσωπικού του Αθηναϊκού κράτους της μεταπολίτευσης (που έμελλε να το εκτελέσει σύσσωμο ο λαός μετά το μεγάλο κακό), οι Αγγλοσάξονες επρόκειτο να δώσουν στην Τουρκία που μέχρι τότε ήλεγχε την διέλευση από τα Στενά, επίσης και τον έλεγχο της πρόσβασης στα Στενά [από κάτω προς τα πάνω (προς την Μαύρη Θάλασσα), μέσω των ναυτικών διαύλων Μητσοτάκη], τον οποίο έλεγχο μέχρι τότε εξασκούσε η Ελλάδα, καθώς βέβαια και διέξοδο από πάνω προς τα κάτω, εντός της μέχρι τότε κλειστής Ελληνικής λίμνης του Αιγαίου.

Ήθελαν μία και μόνο μία χώρα (η Τουρκία) να έχει τον πλήρη έλεγχο του κοινού γι’ αυτούς Ελληνοτουρκικού χώρου, με σκοπό την απρόσκοπτη διέλευση υπό την Τουρκία των Νατοϊκών δυνάμεων στην Μαύρη Θάλασσα για την «απελευθέρωση» της Κριμαίας. Όπως όμως θα δούμε πάρα κάτω, ο Θεός τους έδινε ήδη μέθη και δεν ήξεραν τι έκαναν. Αυτή τη φορά όμως, η Ρωσία δεν επρόκειτο να ανεχτεί την παράνομη Τουρκική επίθεση κατά του Ελληνισμού που στόχευε την ίδια, όπως αναγκάστηκε να κάνει το 1999 με την παράνομη Δυτική επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας, αποσπώντας της το Κόσοβο, το οποίο παρεμπιπτόντως θα ανακτηθεί σαν αποτέλεσμα όλων αυτών.

Μετά λοιπόν και τον αποκλεισμό της Ρωσίας από την Βαλτική θάλασσα, η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης (της δεύτερης Κριμαίας) καθίστατο επιτακτική ανάγκη για την Ρωσία.  Επειδή η Ρωσία έβλεπε πως, μετά τις παταγώδεις αποτυχίες του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και την ταυτόχρονη οικονομική χρεοκοπία της Δύσης, εκείνο που ακολουθούσε ήταν η απόφραξη της εξόδου της προς την Μεσόγειο (προς Συρία, κλπ.) στα Στενά του Βοσπόρου, με την παράλληλη είσοδο πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα. Ήταν το τελευταίο στάδιο του πολέμου (ένα εκ των οποίων ήταν εκείνο της Παλαιστίνης), εκείνο που θα μπορούσε θεωρητικά να αναχαιτίσει την Ρωσία, να της πάρει πίσω την Κριμαία και να την υποχρεώσει να συνθηκολογήσει προς εξαφάνισή της, έτσι ώστε να μπορέσει να προχωρήσει η Νέα Παγκόσμια Δυτική (τραπεζική και γενετική) Τάξη, την οποία ανέτρεψε η Ρωσία με την εισβολή της στην Ουκρανία, και η οποία Τάξη κατέρρεε ήδη κακήν-κακώς με την αποδολαριοποίηση (2023)... Όπως έχουμε αναφέρει, αυτός ήταν και ο αληθινός λόγος της μεγάλης συγκέντρωσης Δυτικών δυνάμεων στη Μεσόγειο, επίσης και για την προστασία του Εβραϊκού κράτους.

Ο πιο κάτω χάρτης της Βαλτικής Θάλασσας εξηγεί  γιατί η σύνοδος του ΝΑΤΟ στις 11 Ιουλίου 2023 έλαβε χώρα στο Βίλνιους της Λιθουανίας. Επειδή είναι σαν να λέει στη Ρωσία:

«Σ’ έχω αποκλείσει στην Βαλτική, δεν μπορείς να βγεις στον Ατλαντικό, ούτε να μπεις στη Μεσόγειο από τα Στενά του Γιβραλτάρ».

Κι αυτό συνέβαινε όσο οι διαχρονικά ίδιοι Δυτικοί πολιτικοί υπάλληλοι των διεθνών τραπεζιτών είχαν δεσμευτεί ότι  το ΝΑΤΟ δεν θα προχωρούσε ούτε μια ίντσα τότε, σε αντάλλαγμα της ειρηνικής κατάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και όσο υπάρχουν ακόμα οι Συμφωνίες του Μινσκ.

Περικυκλώνουν τη Ρωσία επίσης κι από πάνω, από τον Αρκτικό Κύκλο (Σιβηρία) κατά μήκος του οποίου η Ρωσία έχει την μεγαλύτερη ακτογραμμή, σε μια απονενοημένη προσπάθεια να καταλύσουν και τη δική της εθνική κυριαρχία, όπως καταλύουν τις κυριαρχίες της Ελλάδας και της Κύπρου, το ίδιο που επιχειρούν να κάνουν και κατά της Τουρκίας, η οποία «ευτυχώς» για εμάς αντιστέκεται επιτυχώς, έστω εις βάρος μας. Κανένα όμως εγκληματικά κατευθυνόμενο ΜΜΕ σε Ελλάδα και Κύπρο δεν πρόβαλλε πολιτικούς, ή/και πολιτικούς αναλυτές που είχαν την τόλμη να λένε την αλήθεια σχετικά με το τι πραγματικά συνέβαινε κατά του Ελληνισμού στην πορεία εξυπηρέτησης του υπερεθνικού σχεδίου της Δύσης κατά της Ρωσίας. Πρόβαλλαν μόνο όσους μιλούσαν για «λύση» που ήταν δήθεν υπέρ των δύο κοινοτήτων, ωσάν να μην υπήρχαν τόσα και τόσα άλλα φλέγοντα διεθνή θέματα στον κόσμο, κι «έπρεπε» να λυθεί αμάν-αμάν, σώνει και καλά το Κυπριακό, το οποίο δεν αποτελούσε απειλή για την διεθνή ασφάλεια. «Μόνη λύση, η λύση» έλεγαν ανόητα, χωρίς να έχουν καν πρώτα καθορίσει το ποια είναι η βάση του προβλήματος, και τι θα μπορούσε να σημαίνει «λύση» επί τη βάση αυτή. Αν το έκαναν, θα αντιλαμβάνονταν αμέσως ότι πρόκειται περί Γόρδιου Δεσμού, που δεν λύνεται αλλά κόβεται. Και επρόκειτο σύντομα να κοπεί, αρχικά φαινομενικά υπέρ των Τούρκων, αλλά τελικά και πραγματικά υπέρ των Ρωμιών (Ελλήνων & Τούρκων). Ήταν άραγε τυχαίο που ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, υπεύθυνος για τις συνομιλίες, λεγόταν «Κόμπος», δηλαδή Δεσμός;

Για να καταστήσουν μάλιστα το Κυπριακό απειλή που να δικαιολογεί το δήθεν επείγον της λύσης, καθώς βέβαια και για να πιέσουν ακόμα  περισσότερο την Τουρκία να επιστρέψει στο Δυτικό στρατόπεδο, οι Βρετανοί έδωσαν υπέρμετρη σημασία στο θέμα του δρόμου της Πύλας το καλοκαίρι του 2023. Ενώ σκοτώνονταν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου στα πολεμικά μέτωπα της Ουκρανίας και αλλού, κι ενώ άλλα τόσα εκατομμύρια πέθαιναν από την πείνα παγκοσμίως, σύσσωμη η Δυτική διεθνής κοινότητα κατέβηκε στην  Κύπρο, επειδή έκαναν ένα δρόμο οι Τούρκοι εντός της Νεκρής Ζώνης της Κύπρου στο χωριό Πύλα, παραβιάζοντας το καθεστώς της Νεκρής Ζώνης, ενόσω δεν έλεγαν λέξη για την κραυγαλέα παραβίαση της παράνομης κατοχής του 36% του Κυπριακού εδάφους. Τόση πολλή διεθνής υποκρισία επικρατούσε, ή ίδια με όταν έσκιζαν τα ιμάτια τους από δήθεν ιερή αγανάκτηση, επειδή ο Ερντογάν πολύ ορθά μετέτρεψε την Αγία Σοφία από Μουσείο σε τζαμί, δηλαδή σε χώρο θρησκευτικής λατρείας. Ο αληθινός λόγος των υποκριτικών αντιδράσεων σχετικά με την Αγία Σοφία δεν ήταν βέβαια επειδή αγαπούσαν τον Χριστό, αλλά επειδή δεν αναγνώριζαν Τουρκική κυριαρχία επί της Πόλης, παρά μονάχα διοικητική εξουσία. Στ’ αλήθεια, ποιοι νόμιζαν ότι ήταν;

Όσο δε αφορούσε τους Κύπριους πολιτικούς υπαλλήλους των παγκόσμιων δανειστών, οι οποίοι δεν έλεγαν λέξη για όλα τα πιο πάνω, αυτούς τους περίμενε άσκημο βιολογικό τέλος από τον λαό. Επειδή θα υπερίσχυε το θέλημα του Θεού, δηλαδή δεν θα πετύχαινε το καταχθόνιο Δυτικό σχέδιο και θα παρέμεναν οικτρά εκτεθειμένοι. Ο ηθικός και εθνικός ξεπεσμός, η υποταγή και υποτέλεια των Ελληνικών και Ελληνοκυπριακών πολιτικών ηγεσιών ήταν πέρα από κάθε προηγούμενο και κάθε φαντασία. Επειδή, ναι μεν η «φυλή» των Ελλήνων της Κύπρου δεν παίζει τον παραμικρό ρόλο στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, πλην όμως κανένας δεν εμπόδιζε τους «φυλάρχους» της από το να απαιτούν το αυτονόητο που είναι ότι:

«Από τη στιγμή που η Τούρκοι  δεν δέχονται πια την συμφωνημένη βάση επιμένοντας στα δύο κράτη, τότε εμείς απορρίπτουμε και καταγγέλλουμε πάραυτα την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ) με την διαστροφή της πολιτικής ισοπέδωσης του 50:50, απαιτώντας αποκατάσταση της προ του 1974 συνταγματικής τάξης, με την άμεση απόσυρση του Τουρκικού στρατού, την επιστροφή των προσφύγων, και την καταβολή αποζημιώσεων. Σίγουρα μάλιστα, δεν δεχόμαστε ποτέ να δημιουργήσουμε κοινό κράτος ανάμεσα σε δύο ανεξάρτητα πλέον κράτη».

Όπως έχουμε αναφέρει, με τον όρο «πολιτική ισότητα 50:50», οι διεστραμμένοι Βρετανοί εμπνευστές της «λύσης» αποσκοπούσαν στο να ισοπεδώσουν τις δύο κοινότητες, διατηρώντας οι ίδιοι την κυριαρχία της Κύπρου. Διαφορετικά, είναι αυτονόητο πως όλοι οι πολίτες σε οποιοδήποτε κράτος, είναι όλοι ίσοι ενώπιον του νόμου, με ίσες ευκαιρίες, δικαιώματα, κλπ., και  μόνο «ομοιο-πολό-φιλοι» άνθρωποι (δηλαδή ισοπεδωτές των πόλων της ζωής) θα καταδέχονταν ποτέ να μιλούν καν για «πολιτική ισότητα». Ήταν δε ευτύχημα που οι Τούρκοι δεν ήταν τέτοιοι. Από μόνο του όμως το γεγονός αυτό, δηλαδή το ότι δεν υπήρχε ανδρείος Έλληνας ηγέτης (άνδρας ή γυναίκα) να προασπίσει την τιμή του λαού του μπροστά στη διαστροφή της φύσης (τελευταίος τέτοιος ανδρείος ηγέτης ήταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος), αποδεικνύει την υποταγή των Ελληνόφωνων πολιτικών ηγεσιών σε αλλότρια εωσφορικά κέντρα, καθώς βέβαια και το ότι η συγκεκριμένη «λύση» της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με την πολιτική ισοπέδωση του 50:50 (που την έλεγαν δήθεν «πολιτική ισότητα») δεν αφορά ποσώς τις δύο κοινότητες, αλλά εξυπηρετεί ξεκάθαρα τα συμφέροντα αυτών των διεστραμμένων παγκόσμιων κέντρων.

Το θέμα της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, δήθεν με την υπογραφή συνυποσχετικού ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία ήταν η δικαιολογία του ελληνόφωνου υποτελούς και προδοτικού πολιτικού κατεστημένου του Αθηναϊκού κράτους της μεταπολίτευσης, που είχε οδηγίες να παραδώσει το Αιγαίο στην Τουρκία, μετά την προδοτική «λύση» του Κυπριακού επί τη βάση του παραφύση διακανονισμού της ΔΔΟ (με ή χωρίς διπλή κυριαρχία), η οποία θα αποτελούσε και την βάση επί της οποίας θα «λυνόταν» επίσης το Αιγαίο, η Θράκη, η Κρήτη, αλλά και το Κουρδιστάν, και η Κωνσταντινούπολη, κλπ. Για να συμφωνήσει όμως η Τουρκία σε συνυποσχετικό, θα «έπρεπε» πρώτα να αλλάξει η βάση λύσης του Κυπριακού με τρόπο που η συμφωνία  να σηκώνει ερμηνείες που να αφορούν την κυριαρχία, όπως σήκωναν οι συμφωνίες εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, που τελικά οδήγησαν στην συνεχιζόμενη μέχρι σήμερα (2023) Τουρκική εισβολή του 1974 και την σημερινή απαίτηση (2023) για  ξεχωριστή τουρκική κυριαρχία του κατεχόμενου μέρους της Κύπρου, κάτι βέβαια που ήταν πολύ δύσκολο να το δεχτούν οι Αγγλοσάξονες. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο δεν μπορούσε να υπάρξει λύση στην Κύπρο, και αποτελούσε πολιτική μωρία να πιστεύει κανείς ότι οι Τούρκοι θα επέτρεπαν να πετύχει το πρότυπο της Πύλας σαν βάση λύσης του Κυπριακού. Επειδή αν πετύχαινε, τότε αυτό θα σήμαινε το τέλος της Τουρκίας σαν ανεξάρτητου και κυρίαρχου έθνους.

Σκοπός της Τουρκίας μέσω της Χάγης (αν πήγαινε τελικά) ήταν η δημιουργία ενός δεύτερου Κυπριακού προβλήματος κατευθείαν με την Ελλάδα μέσω τετελεσμένων στο Αιγαίο (έστω για διάσωση ναυαγών, σεισμόπληκτων, πυρόπληκτων, πλημμυρισμένων, κλπ.), κάτι που θα ισοδυναμούμε με το τέλος της Ελλάδας, ακριβώς όπως τα στρατιωτικά τετελεσμένα στην Κύπρο ισοδυναμούν ήδη με το τέλος της Κύπρου. Φυσικά, με βάση την πρόνοια του Θεού και λόγω Ρωσίας, εκείνο που θα τελείωνε με απρόσμενο τρόπο και θα εξέλιπε τελικά μαζί με την Νέα Παγκόσμια Δυτική Τάξη, θα ήταν το Τουρκικό κράτος (όχι ο Τουρκικός λαός). Είναι δε αξιοσημείωτο ότι, αν και η απίστευτη ταύτιση Μακαρίου και κομμουνιστικού κόμματος της Κύπρου κατά τα πρώτα χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Αγγλοσαξονική ελίτ (και την Τουρκία) αποτελούν ξεκάθαρη εθνική μειοδοσία, εντούτοις αυτή η πολιτική ήταν που απετέλεσε την αιτία εξαφάνισης του κράτους της Τουρκίας με βάση το θέλημα του Θεού, με δεδομένο αυτό που αναφέρουμε πιο πάνω, δηλαδή το ότι οι Βρετανοί (και οι ελληνόφωνοι πολιτικοί μας) έπαιξαν και έχασαν στην Κύπρο λόγω Τουρκίας, κάτι που έσωσε κι εμάς, τόσο  από τα δικά τους νύχια, όσο και από εκείνα της Τουρκίας, και που ελευθέρωσε επίσης τον Τουρκικό λαό, που ήταν Ρωμιός στη ψυχή του.

Οι ναυτικοί δίαυλοι Μητσοτάκη και η δήθεν «λύση» του Κυπριακού συνιστούσαν μοναδικές ευκαιρίες για την Τουρκία να εκπληρώσει τα όνειρα της για αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επειδή της έδιναν από το πουθενά νομικά ερείσματα στο Αιγαίο και την ελεύθερη Κύπρο, δηλαδή κάτι σαν προ-κυριαρχία στους χώρους αυτούς, το οποίο έρεισμα, η Τουρκία θα έβρισκε το πρόσχημα (ή θα το δημιουργούσε), για να το μεταφράσει σε ντε φάκτο άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Π.χ., μετά από την βύθιση από την ίδια πλοίων με δεκάδες χιλιάδες παράτυπους μετανάστες και την γιγαντιαία επιχείρηση διάσωσης τους, που θα την ενορχήστρωνε η Τουρκία κατηγορώντας το Ελληνικό Ναυτικό για την τραγωδία, και περιορίζοντας το στρατιωτικά εκτός της περιοχής στην οποία η ίδια η Ελληνική κυβέρνηση θα της είχε δώσει νομικό δικαίωμα μέσω ναυτικών διαδρόμων. Παρομοίως και με μια στημένη προβοκάτσια στην Κύπρο.

Αν και οι Τουρκικές ενέργειες σε Αιγαίο και Κύπρο δεν θα άρεσαν σε κανένα Δυτικό «σύμμαχο», κανένας τους δεν θα προσέφερε την παραμικρή βοήθεια στην Ελλάδα ή την Κύπρο για να αντιδράσουν κατά των τετελεσμένων της Τουρκίας, αποκαλύπτοντας και στον τελευταίο Έλληνα το πραγματικό πρόσωπο των ούτω καλούμενων Δυτικών «συμμάχων» του. Αν δε η Ελλάδα ενεργούσε μονομερώς στρατιωτικά κατά του Τουρκικού Ναυτικού που θα απέκλειε το Ελληνικό μετά την μειοδοσία των πολιτικών της να δώσουν νομικά ερείσματα στην Τουρκία στο Αιγαίο, τότε η Ελλάδα θα παρουσιαζόταν σαν το επιτιθέμενο μέρος. Επειδή, η Τουρκία δεν θα είχε επιτεθεί πουθενά. Απλώς θα παρουσιαζόταν στα ελεγχόμενα επιτόπια Ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ σαν ο μεγάλος σωτήρας χιλιάδων μεταναστών, παρόμοιων με αυτούς του ναυαγίου της Πύλου (τον Ιούνιο του 2023), για τους οποίους, ήδη σαν μέρος του προδοτικού σχεδίου, η Ελληνική κυβέρνηση κήρυξε τριήμερο πένθος,  εθνικό μάλιστα, χωρίς οι πνιγμένοι να ανήκουν στο Ελληνικό έθνος.

Όμως, οι πιο πάνω προβοκάτσιες αποτελούσαν το «καλό» σενάριο, επειδή θα ερχόταν η στιγμή που με βάση τις προρρήσεις των Αγίων Γερόντων μας, η Τουρκία θα προχωρούσε μέσα στην απόγνωσή της στο απονενοημένο, θέλοντας να λύσει μια και καλή το πρόβλημά της με τον Ελληνισμό, ο οποίος ενεργούσε ως Δούρειος Ίππος των Αγγλοσαξόνων και του ΝΑΤΟ εναντίον της. Κάποια στιγμή, λένε οι Άγιοι Γέροντές μας, ο Τουρκικός στόλος θα ξεκινούσε με σκοπό να καταλάβει όλο το Αιγαίο (φτάνοντας μέχρι την Αθήνα), ενόσω με κάποια άλλη προβοκάτσια, ενδέχεται ο Τουρκικός στρατός να προέβαινε σε εκτεταμένες σφαγές στην ελεύθερη Κύπρο.

Ήταν εμφανές ότι, ή ίδια η Ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο συμμετείχε, αλλά πρωτοστατούσε κιόλας στην μειοδοσία, καθώς και ότι μόνο η Ρωσία μπορούσε να ανατρέψει την κατάσταση, κι αυτό όχι για να σώσει εμάς, αλλά για την δική της ασφάλεια και επιβίωση. Επειδή, η Ρωσία γνώριζε πως σαν η Τουρκία έπαιρνε από μόνη της κυρίαρχα αυτά που ήθελαν να τις δώσουν οι Αγγλοσάξονες χωρίς Τουρκική κυριαρχία (την Γαλάζια Πατρίδα μας και την Κύπρο), τότε θα συμμαχούσε με τους Δυτικούς, αφήνοντας τους να περάσουν στην Μαύρη θάλασσα προς κατάληψη της Κριμαίας και καταστροφή της Ρωσίας. Η Ρωσία όμως, λένε οι Άγιοι Γέροντές μας, θα άρπαζε πρώτη την Κωνσταντινούπολη, μόλις ο Τουρκικός στόλος έφτανε τα εξαμίλια στο Αιγαίο (δηλαδή στη μέση του Αιγαίου). Ήταν όμως εκπληκτικό το ότι σχεδόν κανένας Έλληνας πολιτικός αναλυτής, δημοσιογράφος, πολιτικός, ή άλλος που αποκαλούσε εαυτόν Χριστιανό Ορθόδοξο έδινε σημασία στο Άγιο Πνεύμα του Θεού (τον ίδιο τον Χριστό) που μιλούσε μέσα από τους Αγίους μας. Αν το έκαναν, θα ήξεραν και τι ακριβώς ακολουθούσε, επειδή το Άγιο Πνεύμα (ο Χριστός) είναι η απόλυτη κοσμολογική ύπαρξη αναφοράς, με βάση την οποία μπορεί να καθοριστεί οτιδήποτε στον κόσμο.

Όπως αναφέρουμε στις αρχές του Κεφ. 1.0, καθώς και στην υποσημείωση 1 (που την επαναλαμβάνουμε εδώ), οι δύο ελίτ (Αγγλοσαξονική και υπόλοιπη Δυτική) είχαν πάντοτε τον ίδιο στόχο (αυτό της τραπεζικής παγκοσμιοποίησης), αλλά διαφωνούσαν ως προς την κατεύθυνση, ή τον τρόπο με τον οποίο η κάθε μια τους ήθελε να πετύχει τον κοινό αυτό στόχο, αναλόγως των επί μέρους συμφερόντων της κάθε μιας. Στο τέλος υπερίσχυσε η Αγγλοσαξονική ελίτ, η οποία στη συνέχεια τσακώθηκε, τόσο με την Ρωσική ελίτ, όσο και με την Κινεζική, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος προς το τέλος του 2023 συνεχίζεται ο ίδιος στην Παλαιστίνη, πάντοτε βέβαια με στόχο την Ρωσία. Ο Πούτιν προσπάθησε επανειλημμένως να πείσει τους Αγγλοσάξονες να προχωρήσουν όλοι μαζί στην εφαρμογή της παγκοσμιοποίησης (με ανθρώπινο πρόσωπο), κάτι με το οποίο συμφωνούσαν και οι Κινέζοι, αλλά οι Αγγλοσάξονες ήταν ανένδοτοι. Ήθελαν να υποτάξουν τους πάντες, δίνοντας εσφαλμένα υπερβολική αξία στο υπερόπλο τους, το Δολάριο.

Όλες οι ελίτ του πλανήτη ήθελαν να ξεφουσκώσουν το σύστημα του αεριτζίδικου χρέους αντικαθιστώντας το Δολάριο (επίσης και οι Αμερικανοί), επανεκκινόντας το σύστημα με σαφώς λιγότερο  κόσμο πάνω στη γη (συμφωνούσαν και οι Κινέζοι να περιορίσουν τον πληθυσμό και την οικονομία τους), κάτι που θα μπορούσε να γίνει σταδιακά μέσω μιας δικαιότερης κατανομής του γήινου πλούτου και ενός αυστηρού οικογενειακού προγραμματισμού. Οι Αγγλοσάξονες όμως επέλεξαν τους νάνο-γενετικού τύπου εμβολιασμούς προς στείρωση μεγάλου μέρους του γήινου πληθυσμού, αν όχι και προς εξολόθρευσή του. Έκαναν μάλιστα την επιλογή αυτή, κατηγορώντας την Κίνα (ο Τραμπ αποκαλούσε τον ιό «China virus»). Αποτέλεσμα της διαμάχης είναι ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος που «άρχισε» στην Ουκρανία και μαίνεται ήδη (2023) στην Παλαιστίνη με προοπτική σύντομα να εξελιχθεί στον βιβλικό Αρμαγεδδώνα όταν θα είναι έτοιμες Ρωσία και Κίνα, με καθοριστικό επεισόδιο πριν την έναρξη του, την μάχη των Στενών του Βοσπόρου. Μαζί βέβαια με τον πόλεμο μαίνεται και η μάχη της αποδολαριοποίησης, δηλαδή της αποκαθήλωσης του Δολαρίου από παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, κάτι που φαίνεται να το θέλει επίσης και το 80% το πλανήτη.

Για να ρίξουν λοιπόν στάχτη στα μάτια του Ελληνισμού που πίστευε ότι θα έβγαινε από την άθλια οικονομική μιζέρια στην οποία είχε περιέλθει λόγω των κατάπτυστων πολιτικών επιλογών που έκανε μέσα στην υπαρξιακή άγνοια και την απιστία του, οι υποτελείς «Έλληνες» πολιτικοί εγκληματίες ονόμαζαν δήθεν «συνεκμετάλλευση των φυσικών κοιτασμάτων του Αιγαίου» και δήθεν «αύξηση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας» την παραχώρηση στην Τουρκία από την Ελλάδα θαλάσσιων διαδρόμων στο Αιγαίο, αληθινός λόγος των οποίων ήταν βέβαια (όπως έχουμε αναφέρει) ο ολοκληρωτικός έλεγχος του Αιγαίου από την Τουρκία (Διέλευση, Διέξοδος και Πρόσβαση), με σκοπό να περάσουν στη Μαύρη Θάλασσα (προς την Κριμαία) οι Νατοϊκές δυνάμεις που μαζεύονταν στην Μεσόγειο με πρόσχημα την προστασία του Εβραϊκού κράτους. Άλλωστε για να γίνει συνεκμετάλλευση, θα έπρεπε πρώτα να ανήκουν στην Ελλάδα οι φυσικοί πόροι που υποτίθεται ήθελε να συνεκμεταλλευτεί. Δυστυχώς όμως, δεν ανήκαν. Απολύτως τα πάντα είναι υποθηκευμένα, συμπεριλαμβανομένων αυτών των ίδιων των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι τελούν υπό απόλυση με αποζημιώσεις σαν να μην είναι πολίτες κράτους, αλλά υπάλληλοι χρεοκοπημένης εταιρείας που θέλει να τους ξεφορτωθεί. Φυσικά λοιπόν, δεν υπήρχε καν θέμα συνεκμετάλλευσης.

Ούτε το θέμα της ενέργειας ήταν το ζητούμενο, παρά το ότι κάποιοι αφελείς συνέχιζαν να μιλούν για τον φανταστικό αγωγό East Med. Στην πραγματικότητα, ούτε καν ένοιαζε την Δυτική τραπεζική ελίτ αν θα είχαν ενέργεια οι Ευρωπαίοι, αν θα ξεπάγιαζαν, ή αν θα είχαν να φαν. Το ζητούμενο ήταν το ενιαίο Ελληνοτουρκικό στρατιωτικό μέτωπο υπό την Τουρκία κατά της Ρωσίας, με σκοπό να περάσουν οι Νατοϊκές ναυτικές δυνάμεις εντός της Μαύρης  Θάλασσας προς την Κριμαία. Η αληθινή ειρήνη δεν ήταν ποτέ το ζητούμενο σε οτιδήποτε γινόταν από το ΝΑΤΟ, το οποίο είναι ξεκάθαρα ένας στρατιωτικός πολεμικός οργανισμός, που σαν τέτοιος απλά δεν προωθεί την ειρήνη. Βέβαια, μπορεί το ζητούμενο να ήταν να αποφευχθεί πόλεμος Ελλάδας-Τουρκίας εντός ΝΑΤΟ, αλλά ο λόγος αυτής της «ειρήνης» ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία ήταν για να γίνει πολύ χειρότερος πόλεμος κατά της Ρωσίας.

Όμως, ο Ελληνισμός θα έβαζε ακόμα ένα καρφί στο φέρετρο της Νέας Παγκόσμιας Δυτικής (Γενετικής) Τάξης (μετά το ΟΧΙ του 2004 που ακολούθησε το ΟΧΙ του 1940 καθοδόν προς το ΟΧΙ του 2024),  αρνούμενος έμπρακτα να δεχθεί την αλλαγή της βάσης λύσης του Κυπριακού σε δύο κυρίαρχα κράτη (μάλιστα με αναγνώριση των κατεχομένων).Έστω λοιπόν κι αν ο νέος Πρόεδρος της Κύπρου ήταν κι αυτός πιόνι της ΝΠΔΤ, το ότι ο λαός αψήφησε τις πατροπαράδοτες πολιτικές ηγεσίες του εκλέγοντάς τον, είναι ενδεικτικό του ότι επρόκειτο να τις αμφισβητήσει ξανά (όπως και τον ίδιο τον Πρόεδρο), ιδίως όταν θα διακυβευόταν η φυσική επιβίωσή μέσω της διεστραμμένης «λύσης» του Κυπριακού. Δηλαδή, ερχόταν το τρίτο και τελειωτικό ΟΧΙ του 2024, το οποίο θα ανέτρεπε τα πάντα σε παγκόσμια κλίμακα, λόγω της σχέσης Κύπρου-Τουρκίας-Ρωσίας.

Ο Ελληνισμός είχε ξεχάσει τον Θεό και βάλει επιπόλαια την πίστη του σε σατανικούς ανθρώπους που τον έπειθαν ότι το παράλογο ήταν δήθεν λογικό, με αποτέλεσμα μετά τους κακόβουλους τοξικούς εμβολιασμούς, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι που είχαν εμβολιάσει τους Έλληνες γενετικά να έδειχναν πια απροκάλυπτα το χυδαίο πολεμικό πρόσωπο τους, την ίδια στιγμή στοχεύοντας επίσης την αθωότητα των μικρών παιδιών. Ο ξεσηκωμός που ερχόταν σε Ελλάδα και Κύπρο θα ακύρωνε την όποια πολιτική «λύση» εν τη γενέσει της, και η πολιτειακή ανωμαλία που θα ακολουθούσε, θα έφερνε τα πάνω κάτω σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αυτός ο πόλεμος των εμπλεκομένων συμφερόντων (βλ. Βάσσος Λυσσαρίδης - Κύπριος ιστορικός/πολιτικός), θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου μεταξύ Ανατολής και Δύσης και θα οδηγούσε  τελικά στην ολοκληρωτική απελευθέρωση του Ελληνισμού, λόγω της ολοκληρωτικής καταστροφής της Τουρκίας, έστω με τεράστιο κόστος σε ζωές παγκοσμίως. Η Ρωσία θα έχανε τελικά τον πόλεμο, αλλά δεν θα τον κέρδιζε η Δύση. Μεγάλος χαμένος θα ήταν η εωσφορική Νέα Παγκόσμια Δυτική Τάξη, ένας σκοτεινός ιερός σκοπός για τις Δυτικές ελίτ. Αληθινός νικητής του πολέμου έμελλε να είναι η Ορθοδοξία των Ρωμιών με κέντρο την Κωνσταντινούπολη. Όλοι δε οι άπιστοι ελληνόφωνοι που πολεμούσαν χυδαία την Ορθοδοξία θα είχαν να αντιμετωπίσουν φοβερότατες συνέπειες από τον αφυπνισμένο λαό, ο οποίος θα επέστρεφε μαζικά στην ευσέβεια.

Εν πάση περιπτώσει, αποφασιστικός παράγοντας για το πότε θα ενεργούσαν κατευθείαν πολεμικά εναντίον του ΝΑΤΟ η Ρωσία και η Κίνα, ήταν ο ρυθμός αποδολαριοποίησης από τους BRICS, δηλαδή το πόσο γρήγορα θα κατέρρεαν η μια μετά την άλλη οι μεγάλες Δυτικές τράπεζες και τα χρηματιστήρια, καθώς και το μέχρι πού θα έφτανε ο πληθωρισμός και τα επιτόκια, προκαλώντας λαϊκές επαναστάσεις στις χώρες της Δύσης. Από στρατιωτικής πλευράς, Ρωσία και Κίνα ήταν πανέτοιμες (τέλος 2023), και το ότι όλα αυτά θα γίνονταν, αυτό είναι ήδη «γε-γο-νός», και αυτό θα είναι το αληθινό νικηφόρο πέρας, τόσο του 1821 όσο και του αγώνα του 1955-1959 κατά του City of London και όχι κατά του υπέροχου Βρετανικού λαού (βλ. Κεφ. 3.0 – πέρας/Περατούμενο), καθώς βέβαια και το αληθινό νικηφόρο πέρας της ένδοξης Μικρασιατικής Εκστρατείας του 1919-1922. Το απολύτως σίγουρο πάντως είναι ότι τερματίζεται σύντομα η Τουρκική κατοχή της Κωνσταντινούπολης και της Αγίας Σοφίας και απελευθερώνονται οι λαοί της Μικράς Ασίας, καθώς κι αυτός ο ίδιος ο Τουρκικός λαός.

Χριστόδουλος Πιερίδης
Νοέμβριος 2023

Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ (ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ)

Η απάντηση στο μεγάλο ΓΙΑΤΙ του παραλογισμού, πρώτα με τους εκβιαστικούς μαζικούς και αδιάκριτους γενετικού τύπου εμβολιασμούς, και έπειτα με τους πολέμους που δημιουργούν έλλειψη τροφίμων και ενέργειας είναι ότι οι Διαχειριστές του οικονομικού συστήματος του χρέους στοχεύουν στο να μειώσουν τους πληθυσμούς μας (μέσω της πρόκλησης στειρώσεων - αποπληθυσμός), καθώς βέβαια και στο να μας εξασθενίσουν σε σημείο που να τους επιτρέπει να ελέγξουν τις ψυχές μας (δηλαδή τους νόες μας) μέσω των γενετικά τροποποιημένων, αρρωστημένων σωμάτων μας. Δεν στοχεύουν αναγκαστικά στο να μας εξολοθρεύσουν, και όσοι πεθαίνουν ξαφνικά, πεθαίνουν είτε «κατά λάθος» λόγω ιδιομορφιών στο γονιδίωμα τους, ή λόγω του ποσοστού θανατηφόρων δόσεων ανά παρτίδα παραγωγής (0.5% ανά παρτίδα)…

Σχετικά με τους ξαφνικούς θανάτους, έχει πλέον αποδειχθεί εμπειρικά και χειροπιαστά (βλ. Covid Update by Russel L. Blaylock):

https://www.lambis.com.cy/images/metafrasi.pdf)

ότι τα εμβόλια παρασκευάζονται σε μεγάλες παρτίδες, η κάθε μια των οποίων αποτελείται από πάνω από 20 χιλιάδες πακέτα (με το κάθε πακέτο να περιέχει χιλιάδες δόσεις εμβολίων), καθώς και ότι ένα πακέτο στα κάθε διακόσια της παρτίδας των 20 χιλιάδων (ποσοστό 1/200 = 0.5% της παρτίδας) περιέχει χιλιάδες άμεσα θανατηφόρες δόσεις εμβολίων (δεν γνωρίζουμε πόσες χιλιάδες), σε σύγκριση με τα υπόλοιπα πακέτα χιλιάδων δόσεων της παρτίδας που, είτε προκαλούν άλλες βλάβες, ή αφορούν δόσεις placebo (εντελώς ανενεργές), για να μπορούν να γίνονται οι πειραματικές συγκρίσεις, μια και πρόκειται για γενετικό πείραμα κατευθείαν επί των ανθρώπων.

Ο παραλογισμός των μασκών ευρείας φιλτρότητας κατά υποτιθέμενου μικροσκοπικού «ιού» (κάτι σαν ξύλινος φράκτης για να κόβει δήθεν τα κουνούπια), δείχνει ακριβώς την επίθεση κατά της ψυχής, έκφραση της οποίας είναι το πρόσωπο του ανθρώπου…

Λέγεται πως ο Πλάτωνας αποκαλούσε την ψυχή «φσυχή» για να δείξει ότι, αυτή η λεγόμενη ψυχή, είναι η ζωντανή ανθρώπινη φύση μας που εκφράζεται και εκδηλώνεται με το σαρκικό σώμα μας. Όντως, το σώμα μας είναι ψυχή ζώσα εν πνεύματι, όπου «ψυχή» είναι ο λογικός νους μας (μαζί με ακόμα τέσσερεις ψυχικές δυνάμεις, όλες τους νους), μέσα στον οποίο λογικό νου ζει αθάνατη η μνήμη της θεϊκής καταγωγής μας, η οποία είναι εκ Δημιουργίας μας ανεξίτηλα γραμμένη (χαραγμένη με Φως) στο DNA μας (στο γονιδίωμα μας). Μόνο στο ανθρώπινο γονιδίωμα βρίσκεται φωτεινά χαραγμένη η θεϊκή αυτή μνήμη (απολύτως κανενός άλλου ζωντανού είδους – όπως αποδεικνύεται επιστημονικά από το πείραμα του Φαντασμικού / phantom DNA):

http://oktana-gr.blogspot.com/2015/08/phantom-dna-ether-einstein-reborn.html

Η γονιδιακή αυτή μνήμη μέσα στο νου του κάθε ανθρώπου (μέσα στη ψυχή του, μια και η ψυχή ΕΙΝΑΙ νους) εκφράζεται και εκδηλώνεται μέσω του νερού του σώματός μας, το οποίο έχει κι αυτό μνήμη. Η ύπαρξη αυτής της υδάτινης μνήμης αποδεικνύεται από τα πειράματα εκλεκτών Επιστημόνων, όπως οι Μπενβενίστ και Μοντανιέ (βλ. στο τέλος «Η Μνήμη του Νερού»)…

Η μνήμη αυτή της ψυχής (του νου) αποτελεί τον αιώνιο στόχο του Εωσφόρου που μισεί τον άνθρωπο και επιχειρεί να την «σβήσει» μέσω γενετικών παρεμβάσεων στο αίμα μας με κάθε λογής ψεύτικο υγειονομικό πρόσχημα.

Περί Θεού και Διαβόλου

Όσοι πιστεύουν στην ΥΠΑΡΞΗ του Θεού στον άνθρωπο (του Χριστού), γνωρίζουν επίσης ότι ΥΠΑΡΧΕΙ (έχοντας υπόσταση) και ο εκπεσών Άγγελος Σατάν (ο Εωσφόρος, ο Διάβολος), ο οποίος και διακαταλαμβάνει τους ανθρώπους. «Λόγος» είναι ο Χριστός, και ο Διάβολος είναι ο παρά τον Λόγο (ο παράλογος), δηλαδή ο Αντίχριστος, σταθερός στόχος του οποίου είναι η ΛΟΓΙΚΗ. Ο Αντίχριστος είναι ήδη μαζί μας και είναι ένας άνθρωπος στον οποίον κατοικεί πλήρως ο Σατάν, δηλαδή ένας πλήρως παράλογος άνθρωπος, σε αντίθεση με ένα πλήρως χριστοποιημένο άγιο άνθρωπο (δηλαδή ένα λογικό άνθρωπο), που φυσικά αρνείται πάση θυσία να παραδώσει την θεϊκή γονιδιακή του βάση σε αγνώστους, που θέλουν δήθεν να τον σώσουν από ιώσεις, μετατρέποντάς τον σ’ ένα γενετικά τροποποιημένο εμπορεύσιμο προϊόν με κωδικό QR.  

Αυτός, ο Αντίχριστος, διαθέτει μια Ελίτ από εξ’ ίσου παράλογα, αλλά πανέξυπνα ενσυνείδητα τσιράκια παντού, τα οποία εφαρμόζουν την δαιμονική ατζέντα του μέσω μιας πληθώρας ασυνείδητων υπό- τσιρακιών, που ενεργούν σαν υπνωτισμένα ρομποτάκια, χωρίς να χρησιμοποιούν τον νου που τους έδωσε ο Πλάστης τους. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων σήμερα ανήκει στα ασυνείδητα αυτά υπό-τσιράκια που δουλεύουν, χωρίς να το συνειδητοποιούν, για τη δημιουργία της ζωντανής κόλασης για τους ίδιους, εδώ  πάνω στη Γη.

Η Κόλαση είναι η φύση του Σατάν (ο εαυτός του), και αυτή τη φύση δημιουργεί γύρω του, μιμούμενος κατ’ αντιστροφή τον Θεό που δημιουργεί Αυτός πρώτος τον άνθρωπο κατ’ εικόνα Του (στην φύση Του). Ο αληθινός ανθρώπινος παρατηρητής είναι ο εαυτός του Θεού, ενώ ο πτωτικός άνθρωπος που παρατηρεί με Εωσφορικό φως είναι ο εαυτός του Διαβόλου. Γι’ αυτό και είναι εξαιρετικά σημαντικό το τι βλέπουμε όταν κοιτάζουμε κάτι, ή το ΠΟΙΟΣ βλέπει από τα μάτια μας όταν κοιτάζουμε κάτι, ούτως ώστε να γνωρίζουμε αν στεκόμαστε στη σωστή μεριά της ιστορίας, ή όχι.

Το Οικονομικό Σύστημα του Χρέους (ο Μαμμωνάς, δηλ. ο Διάβολος)

ΚΥΡΙΟ εργαλείο των Σατανιστών είναι το οικονομικό σύστημα του χρέους μέσω του οποίου παράγουν σχεδόν άπειρες ποσότητες λεφτών από τον αέρα, τα οποία και δανείζουν έντοκα στις χώρες μας έναντι εμπράγματων εξασφαλίσεων (φυσικού πλούτου, νερού, αέρα, γης, οικιών, δομών, οτιδήποτε έχει πραγματική αξία και δεν είναι αέρας).

Ο μόνος τρόπος «εξόφλησης» του αέρα έτσι ώστε να δώσουν σε ένα Κράτος καινούργιο δάνειο, είναι η «ανάπτυξη». Φυσικά, μια τέτοια «ανάπτυξη» δεν μπορεί να είναι αειφόρα. Αντίθετα είναι θανατηφόρα, επειδή όταν δανείζονται εικονικά λεφτά από τον αέρα, ο αέρας είναι «άπειρος» και καμιά πεπερασμένη (όχι άπειρη) «ανάπτυξη» δεν μπορεί να τον εξοφλήσει. Στο τέλος, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα που να λέγεται «άπειρη ανάπτυξη», η μία χώρα μετά την άλλη χρεοκοπούν από τον υπερδανεισμό και τον τόκο πάνω στον τόκο, οπότε οι εμπράγματες εξασφαλίσεις που δέσμευσαν οι ηγέτες της χώρας περιέρχονται στην κατοχή του σατανικού δανειστή, ο οποίος τότε αποκτά τον έλεγχο των πάντων. ΠΛΗΝ βέβαια των ψυχών των ανθρώπων, τον έλεγχο των οποίων τώρα ο σατανικός δανειστής προσπαθεί να αποκτήσει στη βάση της γενέσεως μας (στο DNA μας) μέσω πολλαπλών δόσεων γενετικού τύπου ενέσεων στο αίμα μας, δήθεν κατά «ιού», τον οποίο ο ίδιος πάλι δημιούργησε και εξαπέλυσε κατά της ανθρωπότητας (πρόκειται για γενετικά τροποποιημένο οργανισμό που κανένας δεν ξέρει αν είναι ιός).

Παρεμπιπτόντως, έστω για τους δικούς του εγκληματικά ποταπούς λόγους, αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο ο Ερντογάν δεν δέχεται να δανειστεί τέτοια αεριτζίδικα λεφτά στο όνομα της Τουρκίας (έναντι της εκχώρησης Τουρκικής εθνικής κυριαρχίας), αφήνοντας την χώρα του να χρεοκοπήσει ως προς το σατανικό αυτό σύστημα, όχι όμως όσο αφορά την πραγματική ανθρώπινη οικονομία της, η οποία ανθεί, κυρίως στην ύπαιθρο…

«Εξωγήινοι» & Πόλεμος Ρωσίας - Ουκρανίας

Τα πάντα ανήκουν στους οικονομικούς Διαχειριστές του συστήματος (τους διεθνείς Τραπεζίτες), πλην βέβαια των ψυχών μας ακόμα, και με την παραγωγή σχεδόν άπειρων ποσοτήτων αεριτζίδικων λεφτών (πάνω στα χρεοκοπημένα πτώματά μας – όπως εξηγούμε πιο πάνω) χρηματοδοτούν μια «εξωγήινη» για εμάς τεχνολογία, με την οποία χτίζουν ξανά τον Πύργο της Βαβέλ για να φτάσουν, όπως νομίζουν, τον Θεό και να γίνουν αυτοί αθάνατοι θεοί, αντί και στη θέση Του. Αυτό σημαίνει «Αντίχριστος», το να θέλεις να γίνεις εσύ θεός, αντί και στη θέση του Θεού.

Αυτός είναι ο αληθινός λόγος της φοβερά παράλογης αντίδρασής τους όσο αφορά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, όταν οι ίδιοι δεν έχουν αφήσει μέρος στον κόσμο στο οποίο να μην έχουν εισβάλει κατά παράβαση κάθε νόμου, ηθικού και άλλου. Είναι τόσο δαιμονισμένοι που θα μας θυσιάσουν όλους προκειμένου να μην τα καταφέρει κανένας (Ρωσία, Κίνα, Τουρκία, Ιράν, Β. Κορέα, κλπ) να τους καταστρέψει το «θείο» σχέδιο τους προς την αθανασία, η οποία αθανασία είναι ενεργειακή επάρκεια ζωής, κάτι που συνδέεται βέβαια άμεσα με το ενεργειακό πρόβλημα του πλανήτη. Το σχέδιο αυτό το ονομάζουν «Νέα Παγκόσμια Τάξη (ΝΠΤ)» και δεν είναι τίποτε περισσότερο από την ζωντανή κόλαση πάνω στη Γη..  Είναι τότε, που όπως αναφέρεται κάπου, οι ζωντανοί θα τρέχουν στα μνήματα και θα παρακαλούν τους νεκρούς να βγουν έξω για να μπουν αυτοί μέσα. Τόσο άσχημα θα είναι..

Η δε «εξωγήινη» τεχνολογία τους, καμία σχέση δεν μπορεί να έχει με αληθινούς εξωγήινους, εφόσον βέβαια αυτοί υπάρχουν σαν εξελιγμένες μορφές ζωής. Καμιά αληθινά εξελιγμένη μορφή ζωής δεν θα ήθελε να έχει σχέση με πρωτόγονα κτήνη, κενά αληθινής πνευματικότητας…

Δεν θέλουν όμως να μας θυσιάσουν όλους, επειδή σκοτώνοντάς μας, οι ψυχές μας θα ελευθερωθούν. Αν ήθελαν, τότε ως ιδιοκτήτες της φοβερότερης «εξωγήινης» τεχνολογίας που έχει υπάρξει ποτέ στον κόσμο (αυτής που χρηματοδοτείται από το απάνθρωπο αεριτζίδικο χρέος), θα μπορούσαν να μας εξολοθρεύσουν ολοκληρωτικά ανά πάσα στιγμή με πολύ πιο αποδοτικούς τρόπους, παρά να μας, βάζουν ενέσεις, να μας δημιουργούν πολέμους, να μας λιμοκτονούν και να μας κόβουν την ενέργεια με πρόφαση την Ουκρανία, όταν για όλα φταίει η δαιμονικά διεστραμμένη αντίληψή τους για το τι εστί άνθρωπος. Είναι όμως στη κτηνώδη φύση τους, και τους αρέσει να βασανίζουν το θύμα τους, όπως π.χ., βασανίζει η γάτα το ποντίκι, αφήνοντας το να ψευτοζεί για όσο αντέχει…

Φυσικοί Νόμοι & Νοητική Επανάσταση

Υπάρχουν φυσικοί απαραβίαστοι νόμοι  που θέλουν το «μέσα στο νου» να είναι ίδιο με το «έξω από το νου» (σαν αντικειμενικός κόσμος), όχι αμέσως, αλλά πάντοτε με διαφορά φάσης, μέχρι την εξισορρόπηση πάντοτε στο «μηδέ εν», δηλαδή το μηδέν. Η διάρκεια της φάσης αυτής μέχρι την εξισορρόπηση που κάνει το «μέσα» ίδιο με το «έξω» βιώνεται από εμάς τους ανθρώπους σαν εξαγορά χρόνου, κατά τον οποίο λαμβάνουμε το έλεος του Θεού, το οποίο και κάνουμε κι εμείς με τη σειρά μας πάρα κάτω στους πλησίον μας, μέχρι βέβαια το τέλος-τέλος. Υπάρχει απόλυτο τέλος, επειδή, κανένα είδος ζωής που παράγει λιγότερη ενέργεια ζωής από όση καίει [για να πάρει δήθεν ενέργεια – σε όλους τους υπαρξιακούς τομείς: περιβαλλοντικό (μέσω της εξόρυξης και καύσης ορυκτών), χρηματοοικονομικό, διατροφικό, υγειονομικό, κλπ] δεν μπορεί παρά να φτάσει στο απόλυτο τέλος, δηλαδή στην πλήρη υπαρξιακή χρεοκοπία του. Φτάνει πάντοτε στην χρεοκοπία, έστω μετά από πολλούς φθίνοντες σε διάμετρο και όλο πιο γρήγορους κύκλους επίπεδης επανάληψης…

Η διάρκεια της φάσης ανάμεσα στο «μέσα» και το «έξω» εξαρτάται από το εύρος της εκάστοτε αντίληψης του νου του ανθρώπινου παρατηρητή ως προς τον χώρο και τον χρόνο. Είναι κλίμακα νοητικού μεγέθους, που σε ορισμένα είδη ζωής σχετίζεται και με την μάζα (βλ. π.χ., ανθρώπινη αντίληψη χρόνου ζωής ενός ελέφαντα και ενός μυρμηγκιού). Όσο γεμίζει ο νους του ανθρώπου από περίσσιες ακαθαρσίες (νοσηρές φαντασιώσεις) εκτοπίζοντας την Αλήθεια (το Φως) - κάτι που λανθασμένα αποκαλείται «άνοια», ενώ υπάρχει πολύς βρώμικος νους -, τόσο μειώνεται γύρω του η αντίληψη του χώρου και του χρόνου, δηλαδή τόσο του τελειώνει ο χρόνος (και ο χώρος), μέχρι που να μην υπάρχει πια καθόλου καθαρός νους, οπότε και επέρχεται το βδέλυγμα της (νοητικής) ερημώσεως, ο «απόλυτος» πνευματικός θάνατος κατά τον οποίο δεν υπάρχει καθόλου πνεύμα μέσα στον νου (νεκρώνεται η ψυχή).

Το βδέλυγμα της πλήρους ερημώσεως του νου από το πνεύμα (από την λογική), δηλαδή ο «θάνατος» της ψυχής, αποτελεί την επιστημονικά ανεξήγητη αιτία του σαρκικού θανάτου, και οφείλεται απλά στο ότι ο παρά τον Λόγο νους παραμένει χωρίς ζωή (αδειάζει από τον Λόγο που είναι η ζωή). Ο σωματικός θάνατος για εμάς τους συνηθισμένους ανθρώπους (όχι τους Αγίους, ο νους των οποίων λάμπει σαν φωτοστέφανο) είναι καθαρή υπαρξιακή ενεργειακή χρεοκοπία, και καθόλου φυσιολογικό φαινόμενο. Παρεμπιπτόντως, η αληθινή άνοια (απουσία νόησης – έρημος) είναι ευλογημένη κατάσταση κατά την οποία ο νους αδειάζει εντελώς από τις ακαθαρσίες (δεν νοεί πια, αλλά θεωρεί), έχοντας γεμίσει με Πνεύμα Άγιο.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει κατ’ απόλυτο τρόπο ότι μπορεί να αποφύγει τον σωματικό θάνατο εκείνος που έχει φωτοστέφανο. Τον θάνατο τον «χειρίζεται» μόνος ο Θεός, και Αυτός μόνο αποφασίζει αν κάποιος δεν θα γευτεί ποτέ θάνατο, όπως π.χ., δεν γεύτηκαν ποτέ θάνατο ο Ηλίας, ο Ιωάννης ο Θεολόγος, ο Ενώχ, ο Αβιμέλεχ και πιθανώς άλλοι, οι οποίοι μετατέθηκαν ζωντανοί ΜΕ τα σαρκικά σώματά τους στην χώρα των ζώντων. Εν πάση περιπτώσει, δεν έχει καμιά σημασία για τον Άγιο, αν θα συνεχίσει να ζει με, ή χωρίς το σώμα του. Το αφήνει στον Θεό.

Όπως μας το αποδεικνύει η Ανάσταση του Κυρίου, ο θάνατος (η απόλυτη ενεργειακή χρεοκοπία) είναι ένα παραφύση ΝΟΗΤΙΚΟ γεγονός, από το οποίο ο άνθρωπος σώζεται όταν ΑΚΡΙΒΩΣ χάσει αυτό τον παράλογο νου του θανάτου και τον βρει ξανά στην λογική αρχική αθάνατη φύση του. Δηλαδή, όταν χάσει τη ψυχή του για να την βρει ξανά αληθινά. Σίγουρα είναι σημαντικό και αναγκαίο ο άνθρωπος να εξαγοράζει χρόνο ελέους και μετανοίας σώζοντας τον εαυτό του από θανατηφόρες αρρώστιες που αφορούν το σώμα του, αλλά όσο κι αν το κάνει, ποτέ δεν σώζεται αληθινά, επειδή στο τέλος πάντα πεθαίνει.

Ως εκ τούτου, πέραν της εξαγοράς πεπερασμένου χρόνου για την διενέργεια του ελέους εντός της φάσης της εξισορρόπησης του «μέσα» με το «έξω», ΤΙΠΟΤΕ άλλο, καμιά ουσιαστική αλλαγή δεν μπορούν να πετύχουν οι κοινωνικές επαναστάσεις. Αντίθετα μάλιστα, επιταχύνουν την έλευση του τέλους. Μάλιστα, δεν είναι ευλογημένο να θέλεις δήθεν να «σώσεις» τα ασυνείδητα ρομποτάκια, που απλώς εκτελούν τυφλά τις εκάστοτε εντολές του Εωσφορικού πολιτικού συστήματος, καταλήγοντας άθελα σου να τα προσβάλλεις κιόλας στο τέλος, για την αδυναμία τους να καταλάβουν. Επειδή, αν ήταν όντως «δυνατή» και «θεμιτή» και «καλή» μια τέτοια σωτηρία ανθρώπων από άνθρωπο εντός του Μαμμωνά, τότε ποτέ δεν θα έφτανε τον Θεό ο ανθρώπινος νους (που είναι εικόνα του Θεού) για να σωθεί αληθινά ο άνθρωπος από τον θάνατο, που τότε θα συνέχιζε ακάθεκτος και θα διαιωνιζόταν αντί να καταργηθεί.

Αντίθετα, εκείνο που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι το ότι ο ανθρώπινος νους του αυτόκλητου επαναστάτη-σωτήρα (που πιστεύει ότι μπορεί να φέρει την αλλαγή με την βίαια και χωρίς έλεος κατάλυση του νόμου) κάνει από την ΙΣΙΑ ακριβώς αυτό που κάνει από την ΑΝΑΠΟΔΗ ο νους των σατανιστών που προσπαθούν να εξωραΐσουν κι αυτοί υποχρεωτικά (αλλά με τον νόμο) την πτώση, δηλαδή τον θάνατο (κάνοντας τον αθανασία). Με πρόσχημα την σωτηρία, ο ένας εκ δεξιών και άλλος εξ’ αριστερών, εργάζονται αμφότεροι για την δημιουργία της ζωντανής κόλασης, δηλαδή αυτό προς το οποίο οδεύουμε ολοταχώς. Αποτελούν τους δύο αντίθετους πόλους ενός και του ιδίου πράγματος: της αθεΐας. Μόνο όσοι ελπίζουν με Αγάπη στον Σωτήρα ενεργούν για το καλό της ψυχής τους και των άλλων. Οι επαναστάτες (είτε εκ δεξιών ή εξ’ αριστερών) απλώς διχοτομούνται (λικμίζονται) και συνθλίβονται πάνω στον Λίθο (τον Χριστό), τον Οποίο απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες. Οι μεν βλέπουν την ΝΠΤ τους να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος (καλή ώρα όπως τώρα 2022 που τους την κατεδαφίζει ο Πούτιν), και οι δε τις κοινωνικές επαναστάσεις τους να αποτυγχάνουν, η μια μετά την άλλη, ανά τις χιλιετίες, με τα πράγματα να εξισορροπούν εκεί που πάντα ήταν, δηλαδή στο μηδέν, αλλάζοντας απλώς πρόσωπο κάθε φορά.

Η Μνήμη του Νερού, δηλαδή της Ψυχής

Εδώ στη ζωή του θανάτου ζούμε μια δεύτερη επίκτητη φύση που κατάντησε να είναι η ζωή μας (αυτό που ζούμε μέχρι να πεθάνουμε και το λέμε… ζωή), και για την αληθινή σωτηρία μας από τον θάνατο, πρέπει να χάσουμε ο καθένας μας την ψυχή αυτή, δηλαδή τον παράλογο αυτό νου που πιστεύει στον θάνατο. Επειδή όμως η ζωή αυτή μας αποτελεί, αν την χάσουμε, τότε είναι σαν να αυτοκτονούμε. Αυτοκτονούμε, επειδή, είναι φυσικώς αδύνατον να σώσουμε την ζωή μας από την ίδια τη ζωή μας. Χρειάζεται ΣΩΤΗΡΑΣ ΘΕΟΣ, που σαν άνθρωπος κι αυτός να μας χαρίσει το σώμα Του και το αίμα Του για να τα ενδυθούμε και να σωθούμε, χωρίς βέβαια να καταργούμε ποτέ το δικό μας σώμα και αίμα. Καθώς και για να μετατρέψει θαυματουργικά σε γλυκό κρασί το νερό του σώματός μας, μέσω του οποίου ο Πονηρός μπορεί να ελέγξει με ενέσεις στο αίμα τη θεϊκή μνήμη του γονιδιώματος μας (του DNA μας).

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος σωτηρίας πέρα από τον Χριστό, και σύντομα θα το καταλάβει ολόκληρη η ανθρωπότητα απ’ άκρη σ’ άκρη με την κήρυξη του Ευαγγελίου, δηλαδή του χαρμόσυνου αυτού νέου της Ανάστασης, η οποία είναι ενεργειακή επάρκεια και υπεραφθονία.

Το νερό έχει μνήμη κι αυτή η μνήμη είναι η μνήμη της θεϊκής καταγωγής μας, που όταν ως εκ θαύματος πέσει πάνω της το Φως του Αγίου Πνεύματος, τότε γίνεται κρασί, δηλαδή γλυκαίνεται, και με την γλύκα αυτή εξαλείφει την κάθε κακοήθη επέμβαση που προσπαθεί (άδικα πάντα) να την σβήσει. Το Φώς έρχεται όπου υπάρχει Γάμος, δηλαδή αγαπητική συνένωση του νου με την καρδιά (την διάνοια στην περιοχή της κοιλιάς – στο Ηλιακό Πλέγμα). Η αγαπητική αυτή ένωση είναι η ενότητα της πίστεως κατά την οποία ο νους και η κοιλιά σκέφτονται τα ίδια, χωρίς να ενεργεί έτερος νόμος στα μέλη του σώματός μας, διχοτομώντας μας.

Το Πείραμα των Μπενβενίστ / Μοντανιέ

Χρησιμοποιώντας ένα φωτοενισχυτή τον οποίο εφηύρε το 1980 ο Δρ. Ζακ Μπενβενίστ με σκοπό να καταγράφει τις υπέρ-χαμηλές εκπομπές φωτός από τα κύτταρα, ο Νομπελίστας Δρ. Λουκ Μοντανιέ πήρε ένα δοκιμαστικό σωλήνα με νερό, και

1. Φίλτραρε όλα τα σωματίδια βακτηριδιακού DΝΑ απ’ αυτό (το νερό), ανακαλύπτοντας πως, τα μετά το φιλτράρισμα διαλύματα (των οποίων το νερό δεν περιείχε πια οργανικά σωματίδια, δηλ. δεν υπήρχε πια DΝΑ) συνέχιζαν να εκπέμπουν κύματα υπέρ-χαμηλών συχνοτήτων, δηλαδή συνέχιζαν να εκπέμπουν τις κυματικές αλληλουχίες του DNA που είχε φιλτραριστεί και δεν βρισκόταν πια στο νερό για να τις εκπέμπει.

Η διαπίστωση αυτή έγινε ακόμα πιο συναρπαστική όταν ο Δρ. Μοντανιέ απέδειξε πως:

1. Κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες περιβάλλοντος πεδίου στα 7Hz (η αντήχηση/κραδασμός Schumann είναι 7.8Hz και συμβαίνει φυσιολογικά ανάμεσα στην επιφάνεια της Γης και την ιονόσφαιρα), ένας δεύτερος μη-εκπέμπων δοκιμαστικός σωλήνας με καθαρό νερό, δηλαδή με νερό που δεν περιείχε ποτέ βακτηριδιακό DNA, μπορεί κι αυτός στα 7Hz να αρχίσει να εκπέμπει τις ίδιες βακτηριδιακές κυματικές αλληλουχίες, εφόσον τοποθετηθεί σε κοντινή απόσταση από τον πρώτο δοκιμαστικό σωλήνα (βλ. εκκλησιασμός έναντι αποστασιοποίησης σχετικά με τον τρόπο μετάδοσης λοιμώδους νόσου), ο οποίος (πρώτος σωλήνας) συνεχίζει να εκπέμπει τις συχνότητες του αρχικού βακτηριδιακού DNA, χωρίς πια αυτό το DNA να βρίσκεται μέσα στο νερό του (μετά που φιλτραρίστηκε όλη η οργανική ύλη, δηλαδή όλο το DΝΑ από το νερό του).

Ο Δρ. Μοντανιέ και η ομάδα του υπέθεσαν τότε πως ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να συμβαίνει αυτό (το να συνεχίζονται οι κυματικές εκπομπές του DNA από το νερό, χωρίς να είναι πια στο νερό το DNA που τις εξέπεμπε) ήταν αν η κραδασμική ιδιοσυχνότητα του ανθρώπινου DΝΑ ήταν με κάποιο τρόπο εντυπωμένη σ’ αυτή την ίδια την δομή του νερού (στην ψυχή του σώματος), δημιουργώντας μια μορφή «υδάτινης μνήμης», κάτι που είχε ήδη καταδειχθεί πρωτοποριακά από τον ανοσιολόγο Ζακ Μπενβενίστ (1935-2004), και τα αποτελέσματα του οποίου παρουσιάζει το απίστευτο ντοκιμαντέρ του 2014 «Υδάτινη Μνήμη»:

https://www.youtube.com/watch?v=R8VyUsVOic0

Ακόμα πιο ενδιαφέρον όμως ήταν το ότι:

1. Όταν βασικές πρωτεΐνες, νουκλεοτίδια και πολυμερή (οι θεμέλιοι λίθοι του DΝΑ) τοποθετούνταν (προσθέτονταν) μέσα στο καθαρό νερό του δεύτερου δοκιμαστικού σωλήνα, δημιουργούνταν σχεδόν τέλειοι κλώνοι του αρχικού βακτηριδιακού DΝΑ (εκείνου που είχε φιλτραριστεί αρχικά από το νερό), οι κυματικές αλληλουχίες (συχνότητες) του οποίου (του κλωνοποιημένου DNA) μπορούσαν μάλιστα να καταγραφούν και να αποσταλούν οπουδήποτε ηλεκτρονικά…

Στο συγκεκριμένο πείραμα, οι συχνότητες των κυματικών εκπομπών που περιέχονταν σε διάλυμα ευρισκόμενο σε Γαλλικό εργαστήριο κατεγράφησαν και εστάλησαν με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (email) σ’ ένα άλλο εργαστήριο στην Ιταλία, όπου τα εκεί μέλη της επιστημονικής ομάδας είχαν φέρει μη-εκπέμπον καθαρό νερό εντός δοκιμαστικών σωλήνων (3^ος σωλήνας) σε συνήχηση (δηλ. στην ίδια αρμονική καταγραφή – στην ίδια κραδασμική συχνότητα) με εκείνη της πηγής εκπομπής στη Γαλλία (είχαν δημιουργήσει την ίδια κυματική αλληλουχία), με αποτέλεσμα η δομή (η μοριακή διάταξη) του νερού εντός των Ιταλικών δοκιμαστικών σωλήνων χίλια μίλια μακριά να ευθυγραμμίζεται και να συμμορφώνεται με την δομή του νερού εντός του δεύτερου δοκιμαστικού σωλήνα στην Γαλλία, αναπαράγοντας κατά 98% το αρχικό βακτηριδιακό ή/και ιογενές DNA.

Συμπεράσματα

Βλέποντας τον κάθε δοκιμαστικό σωλήνα σαν ένα άνθρωπο που αποτελείται κατά 75% από νερό, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα πως μέσω του τηλεπικοινωνιακού συστήματος ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (στα 5G προς το παρόν) οι εμβολιασμοί στο αίμα με γενετικού τύπου νανοτεχνολογία μαγνητοπρωτεΐνών (γενετικά τροποποιημένων νουκλεοτιδίων που προστατεύουν την εμβαλλόμενη πρωτεϊνική ακίδα και αποτελούν το μέσο επικοινωνίας με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία) σκοπό έχουν να φέρουν τους εμβολιασμένους σε συνήχηση, δηλαδή σε συντονισμό (κοινή ομολογία) με την δική τους δαιμονική νοητική κατάσταση, ελέγχοντας έτσι την ψυχή τους.

Μπορεί επίσης να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι, πάλι μέσω του 5G, έχουν πετύχει την ηλεκτρομαγνητική μετάδοση εκείνου που αποκαλούσαν «ιό» τον καιρό της ούτω καλούμενης «πανδημίας» του 2019, χωρίς στην πραγματικότητα η μετάδοση να γίνεται όπως έλεγαν από άνθρωπο σε άνθρωπο έτσι ώστε να χρειάζονται μάσκες, απολυμάνσεις και εμβολιασμοί. Η στόχευση γίνεται μέσω του 5G, κάτι το οποίο προσπαθούσαν αρχικά να αποκρύψουν, λέγοντας ότι η μετάδοση γινόταν δήθεν από «ασυμπτωματικούς», ενώ επρόκειτο για ηλεκτρομαγνητική μεταφορά μολυσματικού DNA σε ανυποψίαστους ανθρώπους. Στη βάση αυτού του παραλογισμού των ασυμπτωματικών στηρίχθηκε ο μύθος της πανδημίας, με σκοπό να επιβληθεί δικτατορία μέσω νόμων περί λοιμοκάθαρσης (για τον έλεγχο του πληθυσμού).

Αυτό και μόνο όμως, το ότι έλεγαν το εξωφρενικά παράλογο ότι η μετάδοση γινόταν δήθεν από ασυμπτωματικούς, ήταν ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟ του ότι η μετάδοση γινόταν ηλεκτρομαγνητικά. Απλά επειδή δεν τίθεται θέμα εξάπλωσης πανδημίας από.. «ασυμπτωματικούς». Η μόνη πανδημία που μεταδίδεται από ασυμπτωματικούς είναι η «πανδημία ζωής», όπου όλοι «πάσχουν» από αυτήν. Η δε αποθήκευση του γενετικού υλικού του κάθε ανθρώπου στις τράπεζες δεδομένων τους μέσω των «τεστ» PCR, των «τεστ» ταχείας ανίχνευσης, κλπ., ήταν βασικό στοιχείο της επιλεκτικής στόχευσης των γονότυπων υγιών ανθρώπων, στους οποίους ήθελαν να προκαλέσουν νόσηση…

Κατά τα άλλα, ήταν «ψεκασμένοι» όσοι αντιστάθηκαν και προστάτεψαν από την δαιμονική επίθεση ό, τι ιερότερο είχαν και έχουν: την λογική του νου τους (την αληθινή ζωή τους την οποία θα ζουν και εντός του θανάτου), δηλαδή την υγεία της ψυχής τους όπως βέβαια και την υγεία των σωμάτων τους από την γενετική τροποποίηση. Καλύτερα όμως «ψεκασμένοι» και κατατρεγμένοι εδώ, παρά αλλόφρονες και παρανοϊκοί στη ψυχή, τόσο εδώ όσο και στην εντός του θανάτου ζωή που είναι αιώνια...

Φυσικά πάντοτε υπερισχύει η αγάπη και το έλεος του Θεού…

Χριστόδουλος Πιερίδης

Επ’ ευκαιρία της Ινδίκτου 1/9/2022

ΓΝΩΣΗ (GNOSIS)

Γνώση δεν είναι κάτι που σου το λένε για να το μάθεις, αλλά κάτι που το γίνεσαι και το είσαι. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος αληθινής γνωριμίας παρά το να γίνεσαι αυτό που θέλεις να γνωρίσεις. Γι’ αυτό άλλωστε σου χαρίζει την σάρκα και το αίμα Του. Για να Τον γνωρίσεις και να γίνεις η Αλήθεια. Ο Χριστός ΕΙΝΑΙ η Αλήθεια. Δεν λέγει την αλήθεια, αλλά ΕΙΝΑΙ η Αλήθεια. Όταν λοιπόν γνωρίσει κάποιος τον Χριστό, τότε γνωρίζει την Αλήθεια (με ένα μυστηριώδη τρόπο που δεν περνά από τη λογική) και ελευθερώνεται ο νους του από κάθε παρανόηση και παραλογισμό, αποτέλεσμα των παθών του (του φόβου του, της ηδονής, της ζήλειας, του φθόνου, της αλαζονείας, της έλλειψης ταπεινοφροσύνης, κλπ)… Τα πάθη δεν φεύγουν αν δεν αγαπήσεις πρώτα τον Θεό πάνω από όλα τα άλλα, την δουλειά σου, τις διασκεδάσεις σου, κλπ.

Ο νους του ελεύθερου γνωρίζει τα Μυστήρια του Κυρίου του, ενώ ο μη-ελεύθερος δεν γνωρίζει τα μυστήρια του αφέντη του και απλώς τον ακολουθεί σαν τυφλός, κάνοντας οτιδήποτε του πει ο αφέντης του, χωρίς να σκέφτεται γιατί το κάνει. Π.χ., ο μη-ελεύθερος στη φύση δεν γνωρίζει, ούτε ενδιαφέρεται να γνωρίσει ποιος δημιουργεί την κινητήριο δύναμη της ανθρώπινης οικονομίας (το χρήμα). Ικανοποιείται όσο κινείται η οικονομία και δεν ρωτά. Ο ελεύθερος είναι ο ένθεος που αγαπά τον Θεό, έστω κι αν δεν πηγαίνει Εκκλησία, λέει ψέματα και κάνει απατεωνιές όπως ο Ομηρικός Οδυσσέας στην οδύσσεια κατά των παθών του. Ο Θεός είναι υιός ανθρώπου και η σωτήρια επιλογή είναι σαφής: Να αγαπήσει ο νους τον Θεό (την Αλήθεια) για να ελευθερωθεί.

«Γνώσασθαι την Αλήθεια και η Αλήθεια ελευθερώσει υμάς».

Αυτός ο νους είναι ο Χριστός μέχρι που ο άνθρωπος να γνωρίσει και αναγνωρίσει τον Χριστό, είτε τώρα, ή μετά. Κι αυτός ο νους είναι που ενεργεί λογικά, είτε γνωρίζει ακόμα τον Χριστό, ή όχι, είτε λέει πως από μόνος του σκέφτεται λογικά, ή όχι. Ο λογικός νους είναι εξ’ ορισμού του Χριστού, ακόμα κι αν είναι αλλόθρησκος, ή ισχυρίζεται πως είναι άθεος, ή αγνωστικιστής… Όπως θα δούμε πάρα κάτω, ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στους αγνωστικιστές και τους γνωστικούς αποτελεί η δια του νερού Βάπτιση του ανθρώπου στο Φως του Αγίου Πνεύματος (λουτρό Φωτός), δηλαδή η από αγάπη προς τον Θεό αποδοχή και κατανόηση του ανθρώπου ότι ο Θεός είναι και άνθρωπος, μέσω του Νου του Οποίου ο ανθρώπινος νους καταλαβαίνει κιόλας αυτά του κοιτάζει (τα βλέπει), και δι’ Αυτού σώζει τη ψυχή του. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φιλοσοφική έννοια, ποτέ και πουθενά, από την ενσάρκωση του Θεού. Αυτή είναι το Α και το Ω της ευτυχίας και της σωτηρίας.

 «Ελευθερία» δεν είναι μόνο το να μην έχει περιορισμούς ο άνθρωπος ως προς το πού πηγαίνει και τι κάνει (lock-down, κλπ.), αλλά κυρίως το να είναι ελεύθερος ο νους του, δηλαδή ο οφθαλμός της ψυχής του από τα πάθη, έτσι ώστε να ατενίζει με την φαντασία του τον Θεό (την Αλήθεια), απλός (απλωμένος) και απερίσπαστος (χωρίς σύνθεση). Έτσι ώστε να βλέπει ο νους του πού βαδίζει, χωρίς ποτέ κανένας να μπορεί να τον εξαπατήσει, ούτε επιστήμονας, ούτε πολιτικός, ούτε τηλεπερσόνα, ούτε τσαρλατάνος, ούτε μάγος, ούτε κανένας. Η ελευθερία που ισοδυναμεί με ευτυχία, αφορά τον νου που αγαπά τον Θεό περισσότερο από τα πάθη του.

Αν ο νους κατέχεται από πάθη, τότε δεν βλέπει καλά, και άδικα διακινδυνεύει ο αιχμάλωτος την υγεία του σε γενετικούς πειραματισμούς για να μπορεί να απολαμβάνει το αυτονόητο δικαίωμα του ελεύθερου να μετακινείται όπου θέλει και να απολαμβάνει τους καρπούς της ίδιας της δικής του εργασίας, τους οποίους καταχράται χυδαία ο στυγερός αφέντης του μέσα από την φυλακή του οικονομικού συστήματος του χρέους, που τον έχει αιχμαλωτίσει. Όσο ξαμολημένος και να είναι ένας νοητικά αιχμάλωτος, ό, τι και να κάνει, ποτέ δεν μπορεί να απολαμβάνει αυτά που απολαμβάνει ο ελεύθερος, επειδή από την ίδια του την φύση, δεν είναι ελεύθερος. Κι όταν ο νους είναι αιχμαλωτισμένος στα πάθη, τότε δέχεται αβίαστα (μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του, μέσα στην νοητική παρεμβολή του) τον παραλογισμό του αφέντη του. Κι όχι μόνο τον δέχεται, αλλά κάποτε γίνεται και βασιλικότερος του Βασιλέως, θέλοντας να υποχρεώσει και τους ελεύθερους συνανθρώπους του να μπουν κι αυτοί μαζί του στην αιχμαλωσία του παραλογισμού, και να χαθούν.

Η ΚΟΡΟΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥ & ΤΟ ΑΓΙΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ

Ο νους είναι ο οφθαλμός της ψυχής. Η ψυχή είναι νους που αναλύεται σε ακόμα 4 δυνάμεις, όλες τους νους, επειδή ο νους είναι το παν. Ο νους είναι η εικόνα του Θεού (δηλαδή του Νου) στον άνθρωπο. Από τον νου του κάθε ανθρώπου βλέπει ο Υπέρτατος Παρατηρητής της Κβαντικής Φυσικής, ο Θεός-Νους στον άνθρωπο, επειδή ο Θεός είναι και άνθρωπος (ο υιός του ανθρώπου). Και ο νους είναι θεωρός, από τη φύση της δημιουργίας του, δηλαδή μπορεί να θεωρεί (να βλέπει) τον Θεό Δημιουργό του (το Φως του), καθώς και τον ίδιο του τον εαυτό να νοεί. Από «εκεί», από τον εαυτό του, ο νους μπορεί να χειραγωγεί και να ποδηγετεί, ξανά τον εαυτό του, ακόμα και με την βία, όπως λέει ο Εθνικός μας ύμνος, στο να παραμένει λογικός.

Είναι κάτι το μοναδικό, επειδή αν και ο ανθρώπινος νους είναι δημιούργημα του Θεού-Νου, την ίδια στιγμή ο ανθρώπινος νους είναι κατά χάρη και ο ίδιος θεός. Ο νους δεν είναι επιφαινόμενο του εγκεφάλου. Όση τεχνολογική υποστήριξη και να έχει ο εγκέφαλος, απλά δεν μπορεί να διενεργήσει εγχείρηση πάνω στον εαυτό του, επειδή δεν μπορεί να θεωρήσει τον εαυτό του, δηλαδή να δει τον εαυτό του από πιο ψηλά (από τον Θεό) και να Τον γνωρίσει. Παρομοίως, ένας υπολογιστής τεχνητής νοημοσύνης, μπορεί να ξέρει «τα πάντα», αλλά δεν μπορεί να θεωρήσει και να γνωρίσει τον δημιουργό του (τον κατασκευαστή του).

Αν λοιπόν ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί να δει τον ΕΝΑ και ΜΟΝΟ Δημιουργό του και σαν άνθρωπο (λόγω του ότι είναι αβάφτιστος στο Φως του Αγίου Πνεύματος), τότε μπορεί να ξέρει τα πάντα, αλλά ποτέ του δεν θα τα γνωρίσει κιόλας για να ευτυχήσει και να σωθεί από τον παραλογισμό. Επειδή, η αληθινή ευτυχία είναι νοητική, δηλαδή στον νου του που ενώνεται με το Νου του Θεού στον άνθρωπο (του Χριστού) χαίρεται αληθινά ο άνθρωπος. Κι όσο ο νους (ανεξαρτήτως Δόγματος) αρνείται, ή αδυνατεί να δει τον ΕΝΑ και ΜΟΝΟ Θεό στον άνθρωπο (τον Χριστό) είναι θέμα χρόνου το πότε θα πιαστεί στην πλάνη. Αν δεν είναι μέσω της απάτης των εμβολίων, θα είναι μέσω της απάτης της κλιματικής αλλαγής, μέσω της απάτης των εξωγήινων, ή μέσω κάποιας άλλης απάτης..

Οι πέντε δυνάμεις της ψυχής σε αντιστοιχία με τις αισθήσεις του σαρκικού σώματος είναι:

• Ο νους (όραση),
• Η διάνοια (όσφρηση),
• Η γνώμη/δόξα (ακοή),
• Η φαντασία (γεύση), και
• Η αίσθηση (αφή).

Read more ...

Το «παράδοξο» συνίσταται στο ότι, όση προσφορά χρήματος (με μηδενικά επιτόκια) κι αν υπάρχει, οι επιχειρηματίες δεν δανείζονται κι όση προφορά εργασίας κι αν υπάρχει, οι εργαζόμενοι δεν έχουν κίνητρο να εργαστούν (λόγω του ότι τα λεφτά της εργασίας τους δεν αγοράσουν τίποτε – δεν έχουν αξία), προκαλώντας ανεργία και παράλυση του συστήματος. Δεν δουλεύει τίποτε. Είναι υπαρξιακό αδιέξοδο (βραχυκύκλωμα) που οφείλεται στον υπερδανεισμό και χρειάζεται πολεμική εκτόνωση, έτσι ώστε να μην σκάσει άτακτα η οικονομική φούσκα και ελευθερωθεί ο κόσμος νοητικά από τον κλειστό νοητικό κύκλο στον οποίο τον έχουν αιχμαλωτίσει, προκαλώντας έτσι την απώλεια του παγκόσμιου πολιτικού ελέγχου των Τραπεζιτών δεσμοφυλάκων του.

Λόγω λοιπόν της πρωτογενούς σχέσης χρήματος και αγαθών, η αύξηση της ζήτησης του χρήματος (λόγω της έλλειψης προσφοράς που προκαλείται από τον υπερδανεισμό, ο οποίος δεν επιτρέπει την παραχώρηση περαιτέρω δανείων, δηλαδή την δημιουργία νέων λεφτών), αντί να αυξάνει την τιμή του ιδίου του χρήματος (βλ. επιτόκια), αυξάνει τις τιμές των αγαθών και μειώνει την αξία του χρήματος, μειώνοντας περαιτέρω την ζήτηση αγαθών και περαιτέρω την αξία του χρήματος σε ένα φαύλο κύκλο. Αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή η όλη οικονομική διαδικασία γίνεται σε κλειστά επαναλαμβανόμενο κύκλο (αντί άπειρα ανοικτό προς τα πάνω, όπως είναι η εκ Δημιουργίας φυσική οικονομία μας), κάτι που προκαλεί φούσκωμα εντός του κύκλου (δηλαδή πληθωρισμό) που σαν ξεπεράσει κάποια όρια ακρίβειας των αγαθών, δημιουργεί ανεργία, όση προσφορά εργασίας κι αν υπάρχει, όσο καλά κι αν πληρώνει.

Επειδή όταν ο κόσμος δεν μπορεί να αγοράζει οτιδήποτε με τα χρήματα που κερδίζει από την εργασία του, τότε δεν έχει νόημα η εργασία του, είναι δουλεία και δεν θέλει να δουλεύει, παραλύοντας την οικονομία.

Ανάλυση

Το χρήμα είναι το χρήσιμο μέσο των ανθρώπων για την παραγωγή έργου, δηλαδή για την εργασία. Μέσω του χρήματος, ο άνθρωπος μπορεί να έχει οτιδήποτε χρειάζεται για την εξέλιξή του, η οποία είναι κυρίως συνειδησιακή (και όχι μόνο τεχνολογική), μαζί βέβαια με απολύτως οτιδήποτε άλλο χρειάζεται για την ευτυχισμένη διαβίωσή του. Το χρήμα και η εργασία είναι οι δύο όψεις ενός και του ιδίου Αγαθού, του Αγαθού της «χρηματοεργασίας».

Read more ...

ΤΑ ΑΡΘΑ ΠΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΑΝΤΑΝΑΚΛΟΥΝ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΓΡΑΦΟΝΤΩΝ. ΓΙΑ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ, ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΑΠΟΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟ This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Του Χριστόδουλου Πιερίδη (Μάιος 2022)

Το Ιστορικό της Πολεμικής Κρίσης

Στις 2 Μαρτίου του 2022, η ΕΚΤ και η ΕΕ, ενημερώνονται αιφνιδιαστικά και γραπτώς από τη Ρωσική Κεντρική Τράπεζα και τη Ρωσική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες, πως στις 4 Μαρτίου 2022, η Ρωσία πρόκειται να προχωρήσει σε αποφορολόγηση της Αγοράς του Χρυσού της (έκπτωση σε ποσοστό 20%) και θα συνδέσει την ισοτιμία του νομίσματος της απευθείας με την αξία του χρυσού, και όχι πια με κάποιο άλλο νόμισμα (πχ., Δολάριο ή Ευρώ). Αμέσως, στις Βρυξέλλες σημαίνει συναγερμός... Αυτό που έτρεμε το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, έγινε πραγματικότητα. Στην απέλπιδα προσπάθεια της να διασώσει το Ευρωδολάριο, την ίδια κιόλας ημέρα η ΕΚΤ απαγορεύει στις Ευρωπαϊκές Συστημικές τράπεζες, την εισαγωγή και πώληση τραπεζογραμματίων (μετρητών σε Ευρώ) από και προς τη Ρωσία, θέλοντας έτσι να παρεμποδίσει τους Ευρωπαίους πολίτες από το να δημιουργήσουν ζήτηση για Ρούβλια (μειώνοντας την ζήτηση σε Δολάρια). Επρόκειτο για πολίτες που θα ήθελαν προφανώς να ανταλλάξουν τα χωρίς αληθινή αξία χάρτινα Ευρώ τους σε χρυσό (μέσω του Ρουβλιού), τον οποίο τόσο απλόχερα τους πρόσφερε ο Πούτιν.

Φτάνουμε λοιπόν στις 4 Μαρτίου 2022, όταν ο Πούτιν ανεβαίνει όντως στη Ρωσική Δούμα και καταθέτει το εν λόγω νομοσχέδιο προς ψήφιση, το οποίο και υπερψηφίζεται αμέσως. Τις επόμενες ώρες και μέρες, συμβαίνει το εξής απίστευτο: Το Ρούβλι, συνδεδεμένο πια με τον χρυσό, τυγχάνει ευρείας αποδοχής από τις χρηματαγορές (FOREX) και γίνεται το πιο σταθερό νόμισμα στον κόσμο, ενώ προηγουμένως ήταν το πιο ασταθές. Αντίθετα, το Δολάριο, το οποίο παραμένει αποσυνδεδεμένο από τον χρυσό από το 1971, συνεχίζει να μην έχει το οποιοδήποτε ουσιαστικό αντίκρισμα. Επιπλέον σέρνει μαζί του το εξωτερικό χρέος των ΗΠΑ ύψους 30 τρισεκατομμυρίων Δολαρίων, μεγάλο μέρος του οποίου έχει αγοράσει η Κίνα στη Διακρατική Αγορά Ομολόγων. Βασικά, ο Πούτιν τινάζει στον αέρα το Δυτικό Οικονομικό Σύστημα του χρέους μέσω του οποίου διασφαλίζεται ο παγκόσμιος πολιτικός έλεγχος υπέρ των Αγγλοσαξόνων Τραπεζιτών της Δύσης. Αυτό όμως, δεν έγινε σε μια μέρα. Η Ρωσία επενδύει σε χρυσό τα τελευταία 14 χρόνια, μετατρέποντας το ρευστό της (τα μετρητά της) σε χρυσό.

Read more ...

Στο παρόν, οι όροι «διαχείριση» και «διαχειριστές» αναφέρονται σε όλα τα μέρη που παρέχουν ή / και «εντέλλουν» υπηρεσίες εμβολιασμού και προϊόντα εμβολιασμού, συμπεριλαμβανομένων Κατασκευαστών εμβολίων, Εμπόρων/Πωλητών, Εκπροσώπων Ομάδων Συμφερόντων, Διανομέων, Νοσοκομείων, Κλινικών, Ιατρών, Νοσοκόμων, Κυβερνητικών Υπαλλήλων και Υπηρεσιών, Παρόχων Υγειονομικής Περίθαλψης, Εκλεγμένων Αξιωματούχων, Εκτελεστικών Λειτουργών , Υπηρεσιών και Προγραμμάτων και όλων των άλλων μερών που διαθέτουν προς χρήση «εντεταλμένα» εμβόλια, ή τα φέρνουν με οποιονδήποτε τρόπο στην αγορά.

Το παρόν αποτελεί συμφωνία μεταξύ των μερών που καθορίζονται από αυτήν, τα οποία αφ’ ενός θα δεχθούν εμβολιασμούς ή θα επηρεαστούν από τις συνέπειες του εμβολιασμού, συμπεριλαμβανομένων του εμβολιασμένου μέρους / (των εμβολιασμένων μερών), των κηδεμόνων, εκπροσώπων αυτών και όλων των ενδιαφερομένων ατόμων, και αφ’ ετέρου των διαχειριστών και παρόχων του εμβολίου / (των εμβολίων) υπό όλες τις διάφορες ιδιότητες. Αυτά τα μέρη θα καθοριστούν στο τέλος του παρόντος εγγράφου.

Άτομο που προορίζεται για εμβολιασμό: ____________________________________
Κυκλώστε ένα: Ενήλικος / Ανήλικος
Ονόματα γονέων ή κηδεμόνων ή / και επικεφαλή νοικοκυριού: ____________________________________
Ονόματα Τέκνων (όλα τα μέλη της οικογένειας): ____________________________________
__________________________________________________________________________________
Διεύθυνση:____________________________________
Τηλέφωνο:____________________________________
Άλλες επαφές εάν υπάρχουν: ____________________________________
Όνομα εμβολίου που θα χορηγηθεί_______________________________________________

Read more ...

By Matthew Ehret © 2020

Dr Luc Montagnier, Bioweapons and the Coming Revolutions in Optical Biophysics

This April 16th, Dr Luc Montagnier became a household name around the world. This occurred as the controversial virologist decided to publicly state his support for the theory that COVID-19 is indeed a laboratory-generated creation and not a naturally
occurring effect of viral evolution.
Referring to a study1 published at the Kusama School of Biology in New Dehli on January 31st, Montagnier (the 2008 Nobel Prize winner for his 1983 discovery of the HIV virus) made the point that the specific occurrence of HIV
RNA viral segments spliced surgically within the COVID19 genome could not have originated naturally and he
described it in the following words:
"We have carefully analyzed the description of the genome of this RNA virus. We weren't the first, a group of Indian researchers tried to publish a study showing that the complete genome of this virus that has within the sequences of another virus: that of
HIV."2
While the Indian team was induced to retract their publication under immense pressure from the mainstream medical establishment (which never bothered to seriously refute the content of the study's research but rather used the "random-mutation-makesanything-possible" argument), Montagnier stated "scientific truth always emerges".

 Read more

Constitution that stands in the way

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ

Πλανάται πλάνην οικτράν όποιος νομίζει ότι αυτός ο παραλογισμός που περνούμε σήμερα αφορά ιατρικό θέμα. Τι είναι η «Μεγάλη Επανεκκίνηση» που ακούμε τελευταίως; Με δύο λόγια, η Μεγάλη Επανεκκίνηση αναφέρεται στην παγκόσμια ατζέντα που αφορά την ψηφιακή παρακολούθηση, την εποπτεία και τον έλεγχο του πλανήτη.

Όπως το εξηγεί ο δημοσιογράφος James Corbett στην αναφορά του της 16ης Οκτωβρίου 2020, η Μεγάλη Επανεκκίνηση είναι ένα καινούργιο «Κοινωνικό Συμβόλαιο» που διασυνδέει μέσω του τον κάθε άνθρωπο με μια ηλεκτρονική ταυτότητα κοινωνικών παροχών που είναι συνδεδεμένη με τον τραπεζικό λογαριασμό του καθενός και το ιατρικό ιστορικό του, κάτι που θα καταλήξει να υπαγορεύει την κάθε πτυχή της ζωής του καθενός.

Πρακτικά, η Μεγάλη Επανεκκίνηση ξεφορτώνεται τον καπιταλισμό και το ελεύθερο εμπόριο για να τα αντικαταστήσει με την «αειφόρα (βιώσιμη) ανάπτυξη» και τον «συμμετοχικό καπιταλισμό» - όροι που διαστρέφουν τις άνομες (αισχρές/φαύλες) επιδιώξεις τους κατά της ανθρωπότητας.

Read more ...

Anyone who has consistently sounded cautionary or outright bearish notes during the last nine years of relentlessly rising equity markets has been cast aside. Wall Street is bipolar. You’re either right or wrong, and wrong doesn’t buy mansions and Maseratis. Like that broken clock, the so-called permabears have had a couple of minutes when they were right, far outweighed by those 1438 minutes when they were wrong.

Όποιος έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου κατά τα τελευταία 9 χρόνια (2009-2018) της ανηλεούς ανόδου των χρηματιστηριακών αγορών, παραμεριζόταν. Η Γουόλ Στρήτ είναι διπολική. Είτε πέφτεις μέσα ή έξω, κι όταν πέσεις έξω δεν μπορείς πια να αγοράζεις οκέλες και Μαζεράτι. Όπως το σπασμένο ρολόι, όσοι έπεσαν μέσα κέρδισαν 2 λεπτά πουλώντας συνεχώς με την πεποίθηση ότι οι τιμές των μετοχών θα πέσουν, αλλά έχασαν τα υπόλοιπα 1438 λεπτά κατά τα οποία έπεσαν έξω.

Read more ...

 Ποιοι είναι αυτοί που εγγυούνται τις 100,000 και γιατί; Για το καλό των πολιτών, ή άλλους λόγους; Το χρήμα δεν ανήκει στα Κράτη έτσι ώστε να εγγυηθούν τις καταθέσεις των πολιτών.... 

 The Myth about the insured 100,000!